Mijn favoriete serialkiller is getrouwd. Aan het begin van seizoen 4 is te zien hoe Dexter probeert te dealen met alles wat daarbij hoort. Dat wonen in een suburb waarin iedereen elkaar in de gaten houdt valt in elk geval niet mee. En als Rita hem confronteert met het feit dat hij zijn eigen appartement nog steeds aanhoudt als ‘man cave’ valt ook het doek voor die uitweg. Dexter raakt een beetje in de stress.
Die stress wordt niet alleen veroorzaakt door de drukte thuis maar ook door de komst van een nieuwe concurrent op het seriemoordenaarvlak. Deze ‘Trinity’ doet alles in drieën: elke moord wordt gevolgd door 2 andere. Dan stopt de cyclus en blijft het een tijdje stil. Tot hij verhuist naar een andere stad en alles weer opnieuw begint. Dexter herkent zichzelf in Trinity’s toewijding en de manier waarop hij een balans zoekt tussen zijn gezin en zijn destructieve kant.
Wederom een heerlijk seizoen met een paar mooie verhaallijnen en een sterke nadruk op de controle die Dexter probeert uit te oefenen over zijn instincten. Zijn stiefvader duikt vaak op als een anti-geweten dat hem toespreekt als hij afwijkt van de methodiek die de 2 door de jaren heen hebben gevolgd. Dexter wil niet meer, maar hij weet niet hoe hij van zijn ‘dark passenger’ af moet komen. John Lithgow is Trinity en de acteur weet wel raad met de combinatie van eerzaam familieman en regelrechte creep.