Tag: 1962
Le Doulos
Ik ben een groot liefhebber van het werk van Jean-Pierre Melville, maar ik moet er wel voor in de stemming zijn. Zijn films zijn zorgvuldig opgebouwd, met een maximum aan ambiguïteit, sfeer en plotconstructie en een minimum aan dialogen en uitleg. Het is genieten op de vierkante centimeter, waarbij er van mij als kijker veel gevraagd wordt. Dat geldt ook in hoge mate voor Le Doulos. Dat begint al met de titel en de openingssequentie. Le Doulos betekent zowel hoed als de man die onder de hoed zit, en in gangstertaal specifiek een informant. Aan het begin van de film …
Lees meerLawrence of Arabia
Op de vraag wat mijn favoriete film is heb ik altijd een standaard antwoord: Lawrence of Arabia. Deels om er vanaf te zijn, maar toch ook wel omdat het gewoon waar is. Ik heb m zeker 10 keer gezien. Uiteenlopend van een pan&scan versie op de tv van mijn ouders, 25 jaar geleden, tot de in 1988 gerestaureerde dvd-versie in glorious widescreen op mijn eigen beamer. Maar in de bioscoop zag ik de film nog nooit. Dus nu EYE de film (na opnieuw een restauratie) op het grote scherm en in 4K vertoont, greep ik mijn kans. En wat was …
Lees meerDr. No
Ik moest tot mijn schrik bekennen dat ik de eerste Bondfilm nooit gezien heb. Althans niet in zijn geheel. Uiteraard wel de iconische scene met Ursula Andress die als een moderne Venus van Botticelli oprijst uit de zee. Ook heb ik wat losse scenes gezien met Bonds Chinese tegenstander die zich teruggetrokken heeft op een eiland in de Caribbean. Maar daar bleek het dus bij te zijn gebleven. Wat opvalt aan Dr. No is het krachtmens dat Bond in deze film (nog) is. In de versie van Sean Connery is hij fysiek zeer fit, heeft hij weinig compassie met tegenstanders …
Lees meerHow The West Was Won
Met dikke hoofdletters. Zo’n film is het wel. In dit epos over de verovering van het (wilde) Westen van Amerika, worden een aantal personages en hun nakomelingen gevolgd terwijl de natie zich langzaam naar het westen (en zuiden) uitstrekt. Qua verhaallijn is de film vergelijkbaar met de miniserie Into The West, en net als die serie is ook deze film niet echt geslaagd. De afzonderlijke scènes zijn niet sterk genoeg om te blijven boeien. Dat komt vooral door de idealistische en niets aan de hand manier waarop ze gescript en geacteerd zijn, waardoor de film een ‘edge’ mist en het allemaal …
Lees meerThe Loneliness of the Long Distance Runner
Gisteren overleed Allan Sillitoe, een van de vertegenwoordigers van de zogenaamde Angry Young Men van de Britse literatuur. Een van zijn bekendste verhalen is The Loneliness of the Long Distance Runner uit 1959. Tony Richardson maakte er met behulp van de schrijver een speelfilm van. Verhaal en film gaan over een ‘angry young man’ die zijn kleine criminele avonturen beloond ziet worden met een verblijf in een jeugdgevangenis (een borstal zoals dat zo mooi heet). Sillitoe’s thematiek is er een van verzet tegen de heersende macht en de klassenmaatschappij waarin …
Lees meerHarakiri
Na het uiteenvallen van zijn clan arriveert de ronin Hanshiro Tsugumo bij het landhuis van daimyo Lyi. Hij smeekt zijn clanhoofd Saito om op de binnenplaats seppuku (rituele zelfmoord) te mogen plegen, maar deze verdenkt hem ervan op zoek te zijn naar liefdadigheid. Tsugomo lijkt echter vastbesloten, maar wil eerst zijn levensverhaal vertellen. Masaki Kobayashi’s Harakiri (1962) is een keiharde aanklacht tegen autoritaire machtsstructuren en tegen een door archaïsche erecodes beheerste samenleving. Tijdens het Tokugawa-shogunaat (1630-1867) werd Japan geregeerd door daimyo’s, feodale heersers die weer onder controle stonden van het centrale shogunaat in Edo. Daimyo’s hadden samoerai in dienst, strijders die volgens een strikte erecode (bushido) leefden en met handen …
Lees meer