Tag: rampenfilm
Yellowjackets, seizoen 1
De gele jasjes worden gedragen door een meisjesvoetbalteam uit New Jersey dat op weg is naar een belangrijk toernooi in Seattle. Hun vliegtuig stort echter neer en ze stranden in de afgelegen Canadese wildernis waar ze 19 maanden lang voor zichzelf moeten zorgen. Een periode waarin niet bepaald fraaie dingen gebeuren en die de overlevers voor het leven tekent. Yellowjackets is een soort Lord of the Flies met moderne meisjes. Ik moest ook denken aan de wildernis in Captain Fantastic, al was die zelfgekozen. Maar wat dit anders maakt, is dat we niet alleen te zien krijgen wat er …
Lees meer
Rampvlucht
Deze serie is een gedramatiseerde interpretatie van de Bijlmerramp in 1992 op basis van informatie uit verschillende bronnen. Feiten en fictie zijn vrijelijk vermengd. Daarmee opent elk van de vijf afleveringen van deze serie over wat er gebeurde op 4 oktober 1992 en de nasleep ervan. Een Boeing 747 van El Al stortte neer op een flat in de Bijlmer, 43 mensen kwamen om. Veel overlevenden kregen in de jaren daarna lichamelijke klachten en onverklaarbare ziektes. De overheid reageerde traag en weinig empathisch op deze heftige gebeurtenis en de gevolgen. Dat is allemaal waar, maar wat er verder precies feit …
Lees meer
Trainwreck, Woodstock ’99
A Campingflight to Lowlands Paradise, zoals het festival voluit heet, groeide van 7.800 bezoekers in 1993 geleidelijk naar 57.500 bezoekers in 1999 en de uiteindelijke top van 60.000 in 2002. In die groei werd voortdurend goed gekeken naar het terrein, de tenten, de voedselvoorziening, de douches, de waterpunten, de toiletten, de EHBO, de beveiliging en de looproutes. Op die manier kon die massa mensen steeds goed beheerst en tevreden gehouden worden zonder dat het anarchistische gevoel dat bij een festival hoort verloren ging. Voor Woodstock 99, het festival dat 30 jaar later het origineel naar de kroon moest …
Lees meer
The Day After
De rampenfilm to end all rampenfilms. In dystopische spektakelfilms gaat de wereld meestal spectaculair ten onder, maar die ondergang is geworteld in fantasie. Ook vormt die ondergang meestal het decor voor een heroïsche strijd van een groepje overlevenden. Maar in 1983 is er een film gemaakt over een reëel doemscenario. Een doemscenario dat met de oorlog in Oekraïne en de bijbehorende dreigende taal ineens weer dichterbij komt. The Day After begint met een serie banale scenes over gewone mensen die gewone dingen doen. Inwoners van Lawrence, Kansas, en Kansas City, Missouri, en van verschillende familieboerderijen in de buurt van nucleaire …
Lees meer
Meltdown: Three Mile Island
Nog voor de Chernobyl ramp in 1986 was er al een bijna-ramp met een kerncentrale. In 1979 was er een incident in de Three Mile Island centrale, bij Harrisburg in Pennsylvania. Daarbij kwam er weliswaar radioactieve straling vrij maar het TMI incident had klein kunnen blijven. Maar door de slechte communicatie en door als overheid eigenlijk alles fout te doen, leidde het tot een enorme vertrouwensbreuk met de lokale bevolking en de bijna ondergang van kernenergie in de VS. Bij Chernobyl werden er ook enorme fouten gemaakt, maar die waren vooral bij de aanleg van de kerncentrale zelf …
Lees meer
Don’t Look Up
De discussie rond deze film gaat vooral over de metaforische kwaliteiten ervan. De dreigende ondergang van de aarde ten gevolge van de naderende klimaatramp en in hoeverre de verbeelding daarvan realistisch is. Don’t Look Up is een satire over het einde van de wereld en satire is een tricky subject. Een van de eerste en wellicht de beste is Dr. Strangelove, Stanley Kubrick’s blik op de Koude Oorlog. Kubrick was in eerste instantie niet van plan om een satire te maken, maar hij realiseerde zich dat het onderwerp van tegenover elkaar staande naties met op elkaar gerichte nucleaire wapens …
Lees meer
Crawl
Ik heb ooit een biografie over Don Simpson gelezen, met als titel High Concept. Simpson was als producent, samen met Jerry Bruckheimer, verantwoordelijk voor films als Flashdance, Beverly Hills Cop, Top Gun en Beverly Hills Cop II. Dat boek gaat vooral over Simpson zelf en de volledige focus op geld en succes in Hollywood in de jaren 80, maar de titel slaat op Simpsons voorkeur om films te maken die een simpel concept hebben. Ofwel, een sterk basisidee dat in 1 zin te vatten is (denk ook aan …
Lees meer
Only the Brave
Het is een feest om veel films te zien en ook gezien te hebben, maar er zit ook een groot nadeel aan. Mijn hoofd zit zo vol met plotlijnen, personages, dialogen en shots dat ik eigenlijk nog zelden verrast wordt. Verhalen en personages worden voorspelbaar omdat ik het al zo vaak heb gezien. In het geval van Only the Brave geldt vooral voor Brendan McDonough, de drugsgebruikende jongeman waar het nooit wat mee zal worden maar die het tegendeel gaat bewijzen. Ook het naar elkaar groeien van de crew (met veel bier en push-ups), het spiegelen van Brendan en teamleider …
Lees meer
Greenland
Rampenfilms hebben een enorme aantrekkingskracht. De wereld ten onder te zien gaan op een scherm en vanuit je luie stoel heeft iets bevredigends. Omdat er niets tegen te doen is, of het gevaar nou komt van aliens of een natuurramp, komt de nadruk vooral te liggen op overleven. Of een poging daartoe. Er is eigenlijk altijd een held die dat lukt. Soms door eigen kracht, soms door puur geluk. John Garrity (Butler) is een bouwkundig ingenieur die geen verstand heeft van kometen maar wel ziet dat het helemaal mis dreigt te gaan. Als hij hoort dat hij en zijn (ex-)vrouw …
Lees meer
Chernobyl
Meesterlijk. Echt fantastisch, deze serie over een gebeurtenis die toch zo gruwelijk en vernietigend was. In West-Europa hebben we er destijds wel wat van meegekregen, maar de kernramp was toch vooral een vervanmnbedshow. De miniserie laat in detail zien hoe het zo ver heeft kunnen komen en wat de nasleep was. Voor de medewerkers en omwonenden die nauwelijks beseffen wat er is gebeurd en in vele gevallen de dood vonden. Voor de partijmachine, die geconfronteerd werd met menselijke fouten maar die vooral bezig was om de onfeilbaarheid van de staat te benadrukken. Voor het enorme gebied rond Pripyat, de stad …
Lees meer
Airport
In de jaren 70 raakte Hollywood in de ban van de rampenfilm. De combinatie van soapachtige verhaallijnen, veel personages, een serie steracteurs en een zich langzaam maar zeker ontvouwende ramp bleek een garantie voor succes. De eerste van deze serie was Airport. Al is de term ‘rampenfilm’ hier nog niet echt van toepassing. Het vliegveld van Chicago wordt geteisterd door een sneeuwstorm en vluchten raken vertraagd of worden gecancelled. De manager (Burt Lancaster) probeert alle bordjes draaiend te houden, waaronder ook dat van zijn eigen huwelijk. Als een psychisch labiele man met een bom op de vlucht naar Rome weet …
Lees meer
Contagion
Steven Soderbergh kan ik niet bijhouden. De chronogisch laatste die ik van hem zag is Che (2008), en sindsdien heeft hij al 5 speelfilms en een documentaire gemaakt. Met nog 3 films in post- of preproductie as we speak ga ik dat ook niet inhalen. Dat hoeft ook niet. Als ik de sterkste er maar uit pik. Van Contagion heb ik best genoten. Soderbergh gooit een hoop verhaallijnen door elkaar om op die manier diverse kanten van het verhaal en hoe mensen daarmee omgaan te tonen. De karakters blijven weliswaar vlak, maar het gaat toch maar om 1 hoofdpersonage: het virus. …
Lees meer
Melancholia
Ik heb nooit last gehad van depressieve gevoelens. Dat zal de voornaamste reden zijn dat Melancholia me niet echt emotioneel raakte. Het gedrag van Justine (Kirsten Dunst, die wel erg goed is in de hoofdrol) komt vooral vreemd over en ik kon me wel identificeren met Kiefer Sutherland. Visueel is het echter prachtig en als kunstwerk bewonder ik de film ook zeer. Melancholia is verdeeld in 2 helften (en een schitterende magisch-realistische proloog) die voor mij absoluut niet aansluiten. Op de staat van zijn van Justine na dan. In deel 1 gaat het om haar bruiloft en in deel 2 om de …
Lees meer
The Towering Inferno
Wat is er nou toepasselijker dan om aan de vooravond van wat volgens Maya’s en Jehova’s het rampjaar is, te kijken naar de beste rampenfilm? Toen producer Irwin Allen, hoewel zeer succesvol met zijn tv-series, begin jaren 70 het boek The Poseidon Adventure wilde verfilmen was dat een gok. Het was afwachten of het grote budget terugverdiend zou worden met de recette. Maar dat gebeurde, en hoe. De film was zo’n succes dat hij nog een rampenfilm maakte, nog groter en met een nog groter cast qua namen. The Towering Inferno is Hollywood op z’n best en slechtst. Alles is …
Lees meer
Backdraft
Voor het soapachtige verhaal hoef je niet naar Backdraft te kijken. Ook niet voor het bij vlagen hopeloze acteerwerk. Het kleine Baldwin broertje William wekt vooral irritatie op, Scott Glenn (die datzelfde jaar ook The Silence of The Lambs deed) is er met z’n gedachten niet echt bij en Jennifer Jason Leigh, toch een respectabel actrice, is werkelijk abominabel. Maar een element staat 20 jaar later nog steeds recht overeind: de schitterende special effects. Het vuur is in Backdraft de hoofdrolspeler en die rolbezetting is fenomenaal. Als ik de vlammen op een groot scherm tekeer zie gaan zit ik uiteindelijk …
Lees meer
The Core
Totaal ongeloofwaardige maar daardoor des te leukere sci-fi over een storing in de buitenkern van de aarde. Volgens de dynamotherie zal het aardmagnetisch veld dan verstoord worden wat er weer voor zal zorgen dat kompassen, navigatie-appatuur en allerlei andere computergestuurde systemen niet meer werken. En dat zou nog maar het begin zijn. Als het veld wegvalt zullen ook de vernietigende zonnewinden de aarde kunnen bereiken en daarmee alle leven verwoesten. Volgens de beste scenariotradities in dit soort films is er 1 geleerde die dit ontdekt en slechts op scepsis stuit als hij de alarmbellen luidt. Maar uiteindelijk weet hij zijn …
Lees meer
2012
Het viel weer niet mee in de Pathe. Eerst werden 3 van de 4 trailers in het verkeerde formaat afgespeeld, en vervolgens startte de hoofdfilm ook nog in een versie waarin ineens iedereen enorm slank was. Na wat aandringen, veranderde dat. Maar het eerste kwartier heb ik helemaal gemist. Schandalig dat dit kan gebeuren. Maar daarna was het genieten geblazen. Heb erg genoten van 2012, en het was nog indrukwekkender dan ik had gedacht. Wat er toch allemaal kan met CGI. De plot zat ook best goed in elkaar, ondanks het clicheverhaal van de schrijver (John Cusack) die van zijn …
Lees meer