Tag: Japan
Pagina 1/2
Godzilla Minus One
Het monster met de naam Godzilla is zo mythisch dat het een eigen genre heeft gekregen met steeds nieuwe versies van een nauwelijks veranderend verhaal. Daarin zijn personages eigenlijk irrelevant, het gaat er vooral met hoeveel geweld en aangerichte schade het monster tekeer gaat. In Godzilla Minus One is dat anders. Het menselijke verhaal staat hier juist voorop en de verwoesting die Godzilla aanricht en de wanhopige pogingen om hem te stoppen zijn helemaal verweven met het verhaal van de hoofdpersoon. In de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog landt kamikazepiloot Kōichi Shikishima met zijn vliegtuig op Odo Island vanwege …
Lees meer
IFFR 2020
Ik heb deze 8 gezien. Het was een beter jaar qua kwantiteit, maar de kwaliteit viel tegen. First Love, de laatste telg van veelfilmer Miike Takashi, was de beste. En dat zegt wel wat. Nou ja, True History of the Kelly Gangwas de beste, maar ik heb flinke delen gemist omdat ik in slaap viel. Cageman is mooi maar had een erg slechte print. Een film uit 1993 over letterlijk in kooien wonende mannen in Hongkong. The Perfect Candidate is best ok, over een vrouwelijke arts in Saoedi-Arabië die besluit zich verkiesbaar te stellen als lokaal raadslid. About Endlessness, de …
Lees meer
De grote golf van Hokusai
Op 23 september 1957 keerde Escher terug in Amsterdam van een zeereis met het vrachtschip s.s. Luna. Tegen die tijd was Escher al lang verslaafd aan het reizen op vrachtschepen en hij greep elke kans aan om zo’n reis te boeken. Zo dobberde hij in augustus en september 1957 zeven weken lang op de Middellandse Zee terwijl hij genoot van de golven, de rust, het licht en de stilte. Terug in Nederland mijmerde hij nog een tijd door. Zo schreef hij aan zijn vriend Oey Tjeng Sit*. ‘Het liefste zou ik een heel jaar lang op een vrachtschip zitten en …
Lees meer
Fires on the Plain
De jaarlijkse oorlogsfilm rond 4 en 5 mei is wat verlaat vanwege een Hemelvaartweekend dat alle aandacht opslokte. Daarom maar eens flink uitpakken met deze zwart-witklassieker waarin een groep Japanse soldaten moet zien te overleven op het Filipijnse eiland Leyte in de nadagen van het conflict in de Stille Zuidzee. Regisseur Kon Ichikawa duikt diep de lichamelijke en psychologische hel in als soldaat Tamura door het desolate landschap doolt. Hij is zwak maar leeft nog omdat hij door zijn tbc niet is opgegeten door zijn collega’s. Fires on the Plain is zowel schitterend in de manier waarop het landschap gevangen …
Lees meer
IFFR 2016, de lijst
Over het IFFR als geheel heb ik wel wat te klagen, maar de filmscore viel me uiteindelijk best wel mee. Ik ben een fanatiek kijker maar het feit dat ik geen enkele Tiger Award kandidaat heb gezien, zegt ook wat over mijn veilige voorkeuren. Maar alleen al qua gezondheid was dit jaar zeer geslaagd. Ik heb me 10 dagen lang prima gevoeld en dat was de laatste jaren wel eens anders. Chevalier (3.5): iets minder dan voorganger Attenberg maar toch geslaagd als absurde variant van haantjesgedrag Las vacas con gafas (4): oudere meesterschilder en docent wordt langzaam blind. Sterke hoofdrol …
Lees meer
Wereldtentoonstellingsfilms, tussen traditie en vernieuwing
Molens, klompen, water en innovatie. Al sinds de eerste deelname aan een Wereldtentoonstelling zit Nederland in de spagaat tussen traditie en vernieuwing. Eigenlijk is ons land daar nooit uit gekomen. Het is de vraag of dat erg is. In de films die voor de Expo’s gemaakt werden komt dat duale beeld terug. Naar aanleiding van de 34e Wereldtentoonstelling in Milaan biedt Het Nieuwe Instituut met de tentoonstelling Wat is Nederland een overzicht van 14 Nederlandse bijdragen aan de Wereldtentoonstellingen sinds 1910. De tentoonstelling laat zien hoe een coalitie van overheid, bedrijfsleven, ontwerpers en kunstenaars steeds opnieuw een zelfbeeld van Nederland …
Lees meer
Camera Japan 2014
Ik beschouw mezelf als een vast bezoeker van Camera Japan, maar de laatste twee jaar komt er toch wat de klad in. In 2013 ben ik helemaal niet geweest en dit jaar kon ik me pas op vrijdag zetten tot een duik in het programma en bleef de oogst beperkt tot 4 films. Deels kwam dat door overmacht. Voor zaterdagavond had ik 2 films in de planning staan maar de eerste (Fuku-chan) bleek uitverkocht en voor de tweede (The Snow White Murder Case) had ik een ticket maar omdat de regen inmiddels met bakken naar beneden kwam en ik al …
Lees meer
Shokuzai
Op de valreep want het was de laatste dag dat deze 270 minuten durende trip in LV draaide. De zaal zat verbazingwekkend vol: ik schat zo’n 20 kijkers. En volgens mij zijn die allemaal blijven zitten. Terecht ook. Shokuzai (boetedoening) is een prachtige mix van reality en fantasy waarin je jezelf echt kan verliezen. Kiyoshi Kurosawa is een regisseur die ijzersterk is in suggestie. Hij gaat uit van een realistische situatie en hanteert een strakke kadrering en cameravoering maar weet daar een diepte aan te geven die je voortdurend op spanning houdt. Ook als de film, zoals in dit geval, …
Lees meer
IFFR 2013
Het zit er weer op. Het zit er al een paar dagen op maar ik ben nog wat van slag. Lichamelijk maar ook geestelijk. Dat krijg je ervan. Het was een fijn festival maar geen topper, om het maar eens kort door de bocht te zeggen. Ik denk dat ik aardig kan oordelen over die kwaliteit met 40 films achter de rug, en over de sfeer en drukte op alle locaties. Dit zijn de films: The Master (4) The Unspeakable Act (3.5) Vulgaria (3) Japan’s Tragedy (3) Lesson of the Evil (3) Simon Killer (4) Oh Boy …
Lees meerIDFA 2012, dag 1+2
Vrijdag en zaterdag was ik voor 8WEEKLY op het IDFA. Ik heb voor het eerst een perskaart van het documentairefestival, dus waar het meestal bij 1 of 2 films blijft zal ik nu ver over de 10 gaan schat ik. Al zal het wat beperkter zijn dan het IFFR omdat ik naar Amsterdam moet in dit geval. Het blijkt dat IDFA nog sneller uitverkoopt dan het IFFR, dus de eerste dag heb ik vooral in persvoorstellingen gezeten. Daar kan ik altijd terecht. Omdat ik hier ook slechter voorbereid ben dan in Rotterdam komt het wel goed uit, zo’n perszaal. Ik laat …
Lees meer
Camera Japan 2012
Op donderdag, vrijdag en zondag zat ik in Lantaren Venster, voor het Camera Japan festival. Elk jaar weer een feest om jezelf onder te dompelen in een cultuur die ik uitermate interessant vind, maar ook ver weg van me staat. Ik heb het volgende gezien: Mitsuko delivers Mitsuko heeft nogal een eigenzinnige manier om met tegenslagen en emoties om te gaan. Eerst een dutje doen, wachten tot de wind gunstig staat en verder alles negeren wat te zwaar of te emotioneel zou kunnen zijn. Dat werkt voor haar en uiteindelijk ook voor iedereen met wie ze in contact komt. Ringing …
Lees meer
Jiro Dreams of Sushi
Donderdag t/m zondag is het weer Camera Japan, het festival over de Japanse cultuur dat elk jaar in LantarenVenster wordt gehouden. Ik ga een stuk of 10 films zien schat ik. Om op te warmen kijk ik vast naar deze mooie documentaire over een 85-jarige sushichef die van geen ophouden weet. Jiro maakt sushi. Al zo’n 60 jaar. Hij leeft voor sushi en raakt behoorlijk van slag als hij eens een dag wat anders moet doen. Zijn zoons zijn door hem met zachte hand in dezelfde richting geduwd, al moet zijn oudste (als een Japanse prince Charles) nog steeds wachten …
Lees meer
Akira
Enthousiast gemaakt door de 3 animes die ik tijdens Camera Japan heb gezien kijk ik weer eens naar de film waarmee het allemaal begon. Voor mij althans. Akira is al 23 jaar oud maar blijft voor mij de standaard. Deze film heeft zoveel power en doet zoveel met de mogelijkheden van animatie en een grenzeloze ambitie in het neerzetten van een postapocalytische wereld dat alle later gekomen films verbleken in vergelijking. Bij het terugzien viel ook de stampende soundtrack weer op, waarin traditionele Japanse muziek (drums vooral) wordt vermengd met elektronische ritmes. Luister bv naar Kaneda’s theme. Prachtig:
Lees meer
Camera Japan 2011
Het weekend van 22 tm 25 september heb ik 4 dagen in Lantaren/Venster gezeten voor Camera Japan. En net als in 2009 en 2010 heb ik daarvan een verslag geschreven voor 8WEEKLY. Camera Japan heeft duidelijk de stijgende lijn te pakken. Althans wat publiek betreft. Deze zesde editie trok wederom meer bezoekers en de festivallocatie in Lantaren/Venster in Rotterdam zit de organisatie als een vertrouwde jas. Het filmaanbod was dit jaar echter van wisselvallige kwaliteit. Hoewel Camera Japan de positieve kanten van de Japanse cultuur wil benadrukken, kon de organisatie dit jaar niet om de natuur- en nucleaire ramp …
Lees meerIFFR 2011: terugblik
Het was rustig hier de afgelopen 10 dagen. Ik was heel actief met film bezig maar heb mijn ervaringen verwerkt in tweets en in 8W stukken. Daarom zet ik alle langere en de tweetreviews hier nog eens bij elkaar. Attenberg – Bright Future Athina Rachel Tsangari • Griekenland, 2010 De naakte aap is een boek van Desmond Morris, dat ook door Sir David Attenborough graag gelezen zal zijn. Morris beschrijft hoe de mens zich weliswaar heeft losgeworsteld van zijn oorsprong, maar nog steeds gedreven wordt door zijn oude driften. Attenborough observeert in zijn natuurdocumentaires het dierlijk leven om ons heen en trekt …
Lees meer
Camera Japan 2010
Camera Japan bestaat vijf jaar en lijkt zich met de groeiende bezoekersstroom een plaats te hebben verworven in het Nederlandse filmfestivalaanbod. Maar aan die groei zit ook een natuurlijke grens. Een duik in het festivalprogramma vereist een open geest en interesse in een cultuur die op veel vlakken mijlenver verwijderd is van de onze. Hoewel het festival zich in diverse steden afspeelt, ligt de nadruk op Rotterdam. Het was nog even spannend of de nieuwbouw van LantarenVenster, het epicentrum, op tijd klaar zou zijn. Maar gelukkig kwam dat allemaal goed. Al lagen er op diverse plekken nog kabels los, moesten …
Lees meer
IFFR 2010
Een overzicht van alles wat ik gezien heb. Soms met een lange, soms met een korte recensie. Die zijn geschreven voor 8W. De anderen zijn soms voorzien van korte feedback, en in een aantal gevallen blijf ik blanco. Dat zegt nix over de film maar ben er gewoon niet aan toegekomen. Paju – Bright Future Chan-ok Park • Zuid-Korea, 2009 Filmmaker Chan-ok Park debuteerde in 2003 met Jealousy Is My Middle Name, waarvoor ze een Tiger Award won. Een sterke start dus, maar het duurde zes jaar voordat ze haar tweede speelfilm presenteert in Rotterdam. In Paju volgt …
Lees meer
Twenty-Four Eyes
Kinoshita’s Twenty-Four Eyes (1954) speelt in 1928 in het kleine vissersdorp Shodoshima. Een groep kinderen neemt afscheid van hun lerares die gaat trouwen. Ze wordt vervangen door de jonge gemotiveerde Hisako Oishi (Hideko Takamine). Hisako weet al snel de harten van de kinderen te veroveren, maar de dorpsbewoners zijn sceptisch. De lerares komt namelijk van de stad, draagt een mantelpak en heeft een fiets. Ze is veel te werelds voor deze afgelegen, conservatieve gemeenschap. Geleidelijk krijgen de mensen echter bewondering voor de manier waarop ze contact weet te krijgen met de kinderen. De band die Keisuke Kinoshita schetst tussen Hisako en haar kinderen, …
Lees meer
Tragedy of Japan
Keisuke Kinoshita en Akira Kurosawa maakten allebei hun eerste film in 1943. Ze waren tijdgenoten en droegen beiden in hoge mate bij aan de wederopstanding van de Japanse cinema na de Tweede Wereldoorlog. Ook reflecteerden zowel Kinoshita als Kurosawa in hun werk op de rol van Japan in die oorlog en de slag die het verlies ervan de natie had toegebracht. Tegelijk waren de verschillen tussen de twee groot. Kinoshita wilde al vroeg de filmindustrie in, maar werd daarin tegengewerkt door zijn vader. Hij ontvluchtte zijn ouderlijk huis in Hamamatsu en vertrok naar Tokio, waar hij zich eerst op fotografie …
Lees meer
Scandal
Akira Kurosawa was een begenadigd schilder, maar dat is niet de enige reden dat hij zich zal hebben geïdentificeerd met zijn hoofdpersoon in Scandal (1950). Deze felle aanklacht tegen de Japanse roddelpers moet gevoed zijn door persoonlijke ervaringen. Kunstschilder Ichiro Aoye (Toshiro Mifune) en zangeres Miyako Saijo ontmoeten elkaar bij toeval als Saijo de weg zoekt naar een dorp waarin ook Aoye verblijft. Hij biedt haar een lift aan op zijn motor, waarbij ze echter gezien worden door twee tabloidfotografen, die hen later ook vastleggen als ze samen thee drinken op haar balkon. Toevallig dragen ze beiden een ochtendjas en het …
Lees meer
Heat Wave
De Japanse cinema is er een van archetypen en terugkerende motieven. Variërend van de eenarmige zwaardvechter en de mythe van de 47 ronin tot de hardwerkende salarymen en het naïeve schoolmeisje. Een minder bekend archetype is dat van de nomadische gokker. Een nobel figuur dat in zijn reizen betrokken raakte bij vetes tussen yakuzaclans, of tussen een groep gangsters en burgers. Een strijd waarin de ene partij vaak zo doortrapt was dat de goede partij zich direct opdringt, al was het vanwege een sterk gevoelde plicht en loyaliteit naar de slechte partij geen vanzelfsprekende keuze. Het innerlijke conflict dat in de held woedt, maakt …
Lees meer
Tracked
Het carrièrepad van de Japanse regisseur Hideo Gosha verliep in tegengestelde richting van dat van veel van zijn contemporaine collega’s. Waar die zich op latere leeftijd vaak moesten schikken naar investeerders of commerciële motieven, kwam Gosha juist tot bloei. Twee van zijn latere films, onlangs uitgebracht in de reeks Japanse filmklassiekers van distributeur De Filmfreak, getuigen van zijn herboren elan. De jaren tachtig waren voor de Japanse cinema een overgangsperiode tussen de ondergang van het studiosysteem en de opkomst van de nieuwe generatie filmmakers begin jaren negentig. Creatief gezien was het een armoedige tijd, en net als in de VS kregen de grote …
Lees meer
Camera Japan 2009
Verslag van het Camera Japan festival in Lanteren Venster. Ik heb er verslag van gedaan voor 8W. Dag 1 Shinjuku Mad Zoals elk jaar heeft het festival een retrospectief rond een regisseur. Dit jaar is dat Wakamatsu Kōji. Zoals zoveel Japanse filmmakers is ook hij begonnen in het Pinku genre, maar in tegenstelling tot veel van zijn collega’s is hij heel lang in die hoek blijven hangen. Vooral omdat hij er goedkoop films kon maken, het een ideale omgeving bleek om het vak te leren, en hij in zijn softpornofilms veel van zijn maatschappijkritiek kwijt kon. Shinjuku Mad vertelt het verhaal van …
Lees meer
Genrefilmer bij uitstek: Hideo Gosha
Akira Kurosawa’s Seven Samurai (1954) is voor velen het archetype van de samuraifilm. Ook zijn andere chambara-films behoren tot de canon van dit Japanse genre. Voor veel Westerse kijkers is Kurosawa zelfs de enige naam waarmee ze bekend zijn. En dat terwijl hij slechts een van de vele regisseurs was die zich aangetrokken voelden tot de Japanse feodale tijd, de flitsende zwaardgevechten die erbij hoorden en de strikte codes die de samurai hanteerden. Kurosawa zien als enige vertegenwoordiger van het genre is John Ford …
Lees meer