Tag: IFFR
Pagina 1/2
How to Have Sex
Ik had er al over gelezen in filmbladen, een verhaal dat al vaak is verteld maar toch steeds goed werkt in cinema. Elke generatie moet het sekswiel opnieuw uitvinden en dan blijkt het met die hele emancipatie maar langzaam te gaan. Consent is hier een begrip dat voor de jongens nogal rekbaar is. De meiden doen intussen alsof ze in control zijn maar de realiteit is anders. Goede seks tussen partners die zich op hun gemak voelen bij elkaar is hier in elk geval nergens te vinden. De stijl doet denken aan Harmony Korine’s Spring Breakers (die ik in 2013 …
Lees meer
IFFR 2024
Eén dag, daar blijft het bij. Slechts 2 films maar ik was wel de hele dag in Rotterdam om de sfeer te proeven. Ook naar Het Nieuwe Instituut geweest (mijn oude werkplek) en naar Ai Weiwei in de Kunsthal. Ik heb How to Have Sex en Confidenza gezien. Niet de meest avontuurlijke keuzes, ik weet het. How to Have Sex Confidenza Het gaat op internet vooral over de filmscore omdat die van Thom Yorke is. Maar Confidenza heeft meer te bieden. Docent Pietro Vella is geliefd bij alle leerlingen op een middelbare school in Rome. Ook de slimme Teresa …
Lees meer
IFFR 2020
Ik heb deze 8 gezien. Het was een beter jaar qua kwantiteit, maar de kwaliteit viel tegen. First Love, de laatste telg van veelfilmer Miike Takashi, was de beste. En dat zegt wel wat. Nou ja, True History of the Kelly Gangwas de beste, maar ik heb flinke delen gemist omdat ik in slaap viel. Cageman is mooi maar had een erg slechte print. Een film uit 1993 over letterlijk in kooien wonende mannen in Hongkong. The Perfect Candidate is best ok, over een vrouwelijke arts in Saoedi-Arabië die besluit zich verkiesbaar te stellen als lokaal raadslid. About Endlessness, de …
Lees meer
IFFR 2019
Zelfde recept als vorig jaar; 1 dag met films en in dit geval nog een extra zaterdagavond erbij. Dit heb ik gezien. The Movie Orgy 4 uur durend spektakel van beeldfragmenten, als een enorme stroom over je heen gestort. Het is digitale versie van de live orgies die regisseur Joe Dante in de 60s op de Amerikaanse universiteiten organiseerde. Hij zette een projector neer en vertoonde daarmee fragmenten van oude Hollywoodfilms, commercials, voorlichtingsfilms en propagandamateriaal. Elke avond was anders, ook omdat het materiaal enorm slijtte door het vele wisselen. Deze versie op het IFFR is een vast formaat waarbij geen …
Lees meer
IFFR 2018
1 dag. Dat was het. Maar dan wel een goeie met 5 films. De 31e jan was van tevoren vrij willekeurig gekozen zonder dat ik wist wat er zou draaien. Het resultaat is dan ook wisselend, al sprong er een op voorhand uit vanwege het zwik Oscarnominaties dat Del Toro wist binnen te hengelen. Pororoca Op klaarlichte dag verdwijnt het 5,5 jaar oude dochtertje Maria van Cristina en Tudor Ionescu in een park in Boekarest. Vader let goed op maar toch is ze ineens weg. Als het Cristina niet langer lukt om haar man de schuld niet te geven vertrekt …
Lees meer
IFFR 2017
Een zeer kort IFFR dit jaar. Diner met de vaste filmcrew en daarna twee films. Ik koos voor Hustler’s Convention en Wùlu . De eerste is een docu over een lid van het legendarische collectief The Last Poets. Deze Jalal Mansur Nuriddin bracht in 1973, onder het pseudoniem Lightnin’ Rod, een album uit dat een grote invloed uit zou oefenen op de ontwikkeling van hip-hop, maar dat nu vrijwel vergeten is. Wùlu is een Malinese misdaadfilm. Dat is eigenlijk al aanbeveling genoeg. De film gaat over de criminele carriere van Ladji, die met drugssmokkel van …
Lees meer
Terugblik op het IFFR 2016
De 45e editie van het Internationaal Film Festival Rotterdam zit er weer op. Zo’n 500 films, events en voorstellingen, waarvan bijna 200 lange speelfilms, namen bezit van een hongerig filmpubliek. Samen met Paul Caspers was ik er voor 8WEEKLY. In dit verslag kijk ik terug op een festival dat zoals altijd druk bezocht is, maar dat ook moeite heeft om relevant te blijven in een veranderend filmlandschap. Bero Beyer staat voor een zware taak. De nieuwe directeur van het IFFR moet zien op te bouwen wat onder voorganger Rutger Wolfson jarenlang is afgebroken. Niet dat Wolfson moedwillig de reputatie van …
Lees meer
IFFR 2016, de lijst
Over het IFFR als geheel heb ik wel wat te klagen, maar de filmscore viel me uiteindelijk best wel mee. Ik ben een fanatiek kijker maar het feit dat ik geen enkele Tiger Award kandidaat heb gezien, zegt ook wat over mijn veilige voorkeuren. Maar alleen al qua gezondheid was dit jaar zeer geslaagd. Ik heb me 10 dagen lang prima gevoeld en dat was de laatste jaren wel eens anders. Chevalier (3.5): iets minder dan voorganger Attenberg maar toch geslaagd als absurde variant van haantjesgedrag Las vacas con gafas (4): oudere meesterschilder en docent wordt langzaam blind. Sterke hoofdrol …
Lees meerFilmproducent Bero Beyer nieuwe directeur IFFR
Filmproducent Bero Beyer (45) wordt de nieuwe directeur van het International Film Festival Rotterdam (IFFR). Dat maakte het festival woensdag bekend. Beyer volgt op 1 augustus Rutger Wolfson op, die de functie acht jaar vervulde. Beyer heeft een eigen productiebedrijf, Augustus Film in Haarlem. Hij won samen met regisseur Hany Abu-Assad diverse prijzen met Paradise Now (2006). Zo kregen ze onder meer een Golden Globe, een European Film Award en twee Gouden Kalveren. De Oscar voor beste buitenlandse film ging aan ze voorbij, al was Paradise Now wel de eerste Palestijnse film die werd genomineerd voor de grootste filmprijs. Momenteel …
Lees meerIFFR 2015
Ik was dit jaar 10 dagen op het IFFR met een perspas. Niets nieuws wat dat betreft, maar toch was het anders. Die pas stond namelijk op naam van mijn journalistieke opleiding, de PDOJ. De focus lag op het schrijven van nieuwsberichten, previews, reportages en kijkjes achter de schermen. Ik heb geen enkele filmrecensie geschreven. Maar ik heb uiteraard wel films gezien, al waren het er een stuk minder dan in de topjaren. Bovendien werd ik donderdagmiddag ziek. De zaterdag heb ik er met moeite nog 2 uitgesleept. Hieronder een lijstje: Tokyo Tribe (3) Tegenvallende Shion Sono (diens Guilty of …
Lees meer
Fast film food
Filmkijkers uit allerlei richtingen en met evenzoveel voorkeuren spoeden zich van zaal naar zaal. Kijken heeft prioriteit, de rest is eigenlijk bijzaak. Eten moet, maar dan wel snel en niet te ver van de volgende film. De restaurants in Rotterdam weten dat maar al te goed. Alle hens aan dek dus. De eetwetten van het IFFR zijn hard. Als een bezoeker niet binnen een uur de afstand van bioscoopstoel naar eettafel kan overbruggen, bestellen, eten en afrekenen, valt het restaurant af. Alleen al die eerste eis maakt dat veel zaken buiten de boot vallen. De meeste festivalgangers lopen om van …
Lees meerKoppen vervalsen op echte sites?
Het kan in de Newsroom op de 1e verdieping van de Schouwburg. Het lijkt schokkend of leuk, maar er heerst een serene rust. “Dat is eigenlijk al dagen zo” zegt een van de vrijwilligers. Het bekijken van gemanipuleerd nieuws en zelfs het zelf meedoen daaraan gaat veel festivalbezoekers blijkbaar een brug te ver. Of het laat ze koud. Twee langslopende meisjes kijken maar gaan niet naar binnen. Op de vraag waarom niet antwoorden ze dat het ze niet interessant lijkt. Ook een extra toelichting trekt ze niet over de streep. In de Newsroom zijn schermen te zien met daarop een …
Lees meer
‘Film is een IT-vak geworden’
De digitale film beheerst inmiddels het festival. Waar vroeger de filmrollen rondgesjouwd werden en operateurs soms hun handen te kort kwamen om stukken celluloid aan elkaar te plakken, is een druk op de knop nu voldoende. Maar als filmrollen verleden tijd zijn, hoe worden films dan gedistribueerd en vertoond? We spraken met de technische afdeling van het IFFR. De digitale revolutie in de filmwereld is voltooid. Niet alleen megabioscopen zijn overgestapt van rollen op schijfjes, ook filmhuizen gebruiken alleen nog digitale bestanden. Dat is uiteindelijk snel gegaan, zegt Frank van der Horst, hoofd van de afdeling Filmtechniek en -controle: ‘Vijf …
Lees meerSnobs, freaks en een verdwaalde Rotterdammer
Onvervalst Rotterdams heb ik nog niemand horen praten op het Rotterdamse filmfestival. Dat is ook niet zo vreemd, want als het even kan mijdt de Rotterdammer het festival. Hij bezigt zinnen als ‘Niet lullen maar poetsen’ en ‘Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan’ en heeft een hekel aan moeilijkdoenerij. Maar dat hoogdravende en obscure typeert nou net het aanbod op het IFFR. Op het festival draaien 200 films waarvan 90% voor een gewone kijker niet te harden is. Veel te vaag, te raadselachtig, te ver van uw bed. Onbegrijpelijke verhaallijnen, een voortdurend bewegende camera, personages uit alle windstreken die …
Lees meerRotterdam strikt 34 Europese bioscopen om mee te draaien
Onder de naam IFFR Live! start het festival dit jaar met een ambitieus project om op vijf opeenvolgende dagen een film tegelijk in de eigen zalen en in 34 Europese filmtheaters in première te laten gaan. Een poging om reuring te creëren rond films die dat uit zichzelf moeilijk lukt. Het programma is gisteren gestart met Atlantic en eindigt op 28 januari met The Sky Above Us. Naast die premières in Rotterdam en in 34 steden heeft IFFR live! nog een primeur. The Sky Above Us wordt als enige ook live (en gratis) uitgezonden op de Nederlandse televisie, via interactieve TV van …
Lees meerFilmliefhebbers 10 dagen van de wereld
Was de opening van het IFFR gisteravond vooral een uitje voor binnen- en buitenlandse VIP’S, vanaf vandaag mag iedere filmliefhebber langs de kaartjesscheurders. Tot 1 februari zijn in Rotterdam 202 speelfilms te zien, waaronder 47 wereldpremières. Bovendien staan er 233 korte en middellange films op het programma. Vrijdag 30 januari worden de prijzen uitgereikt, waaronder de Hivos Tiger Awards voor de beste films van beginnende filmmakers. Gluckauf van regisseur Remy van Heugten is de enige Nederlandse deelnemer in deze competitie. Het festival sluit af met de Amerikaanse speelfilm A Most Violent Year en de uitreiking van de publieksprijs. Vorig jaar …
Lees meerHet IFFR is voor iedereen
Met de film War Book opent vandaag in Pathé de 44-ste editie van het Internationaal Film Festival Rotterdam. 10 dagen lang is de stad het epicentrum voor elke cinefiel in Nederland. Maar het IFFR is niet alleen een festival voor fijnproevers, ook de gemiddelde filmliefhebber kan er volop aan zijn trekken komen. RandstadVandaag kijkt vooruit en geeft tips. Naast voer voor fanaten biedt het IFFR ook films die bedoeld zijn voor een breed publiek. Inherent Vice is een misdaadkomedie waarin mannen met enorme bakkebaarden flink aan de marihuana zijn. Hallucinerend en hilarisch. Het Franse Eden heeft als onderwerp de eeuwige …
Lees meerTrends op het IFFR: zwartwit en de apocalyps
Volgens programmeur Gerwin Tamsma zijn er twee tendensen aan te wijzen in het programma van het International Film Festival Rotterdam 2015: de terugkeer van zwartwit en een blijvende fascinatie onder filmmakers voor het einde der tijden. Vandaag verscheen het programma in de Volkskrant en op de website. Nieuw dit jaar is het onderdeel Limelight waarin films draaien die het komende jaar ook in de Nederlandse filmhuizen komen. Voor de rest bevat het programma weinig verrassingen. De kern en ook het onderdeel waarmee het zich internationaal moet profileren zijn de Tiger Awards. Deze competitie van debutanten en relatieve nieuwkomers biedt een …
Lees meer
Ping Pong Summer
Voor het IFFR had ik dit jaar helaas geen tijd. Te druk met werk en studie. Het bleef bij deze, op eerste zaterdag, en bij de slotfilm. Van Ping Pong Summer had ik op basis van de synopsis goede verwachtingen maar het viel bitter tegen. Het bleek een 80’s film a la John Hughes maar dan zonder humor, drama of een goed verhaal. Ik zal de clou wel gemist hebben maar het was gewoon vervelend. Plotgewijs lijkt het wat op The Karate Kid en verwijzingen zijn er ook, maar PPS mist het hart en de slimheid van de illustere voorganger. Susan …
Lees meer
IFFR 2013
Het zit er weer op. Het zit er al een paar dagen op maar ik ben nog wat van slag. Lichamelijk maar ook geestelijk. Dat krijg je ervan. Het was een fijn festival maar geen topper, om het maar eens kort door de bocht te zeggen. Ik denk dat ik aardig kan oordelen over die kwaliteit met 40 films achter de rug, en over de sfeer en drukte op alle locaties. Dit zijn de films: The Master (4) The Unspeakable Act (3.5) Vulgaria (3) Japan’s Tragedy (3) Lesson of the Evil (3) Simon Killer (4) Oh Boy …
Lees meer
Lee Towers: The Voice of Rotterdam
Aanstekelijk en aangrijpend portret van een man die iedereen denkt te kennen maar die tegelijkertijd veel emoties in zich verborgen houdt. Emoties die er echter direct uit komen als het om zijn muziek of zijn gezin gaat. De aanloop naar het meest recente gala in Ahoy wordt afgewisseld met momenten thuis in de wit ingerichte villa en met zijn talloze schnabbels door het hele land. Leen Huizer voelt zich nergens te goed voor en weet met zijn arbeidsethos zelfs de meest sceptische kijkers te overtuigen. Zijn werklust wordt geïllustreerd met foto’s en archiefbeelden waarin duidelijk wordt dat de liefde voor …
Lees meer
Matterhorn
Het debuut van Diederik Ebbinge lijkt een ode aan de films van Alex van Warmerdam en het absurdisme van de Coenbroers. Al beweert de nieuwbakken regisseur dat hij niets van film weet en dus ook niet is beïnvloed door welk voorbeeld dan ook. Als die vergelijking toch getrokken wordt is de conclusie dat hij een heel eind komt maar toch een ingrediënt mist. Ton Kas is de alleenstaande Fred en de acteur laat zien wat een range hij heeft in een rol met nauwelijks tekst en een timide uitstraling die nieuw voor hem is. Dat er met de man die …
Lees meer
The Master
Philip Seymour Hoffman is Lancaster Dodd, de master uit de titel, een leider voor zijn mensen. Maar hij is ook een letterlijke meester voor Freddie Quill (Joaquin Phoenix). Die is als een leeuw die getemd moet worden, een man zo laag gezonken dat slechts vooruitgang mogelijk is. Een ideaal testsubject voor de theorieën van Dodd. Die staat op het punt, na vele omzwervingen langs andere professies, zijn eerste zelfhulpboek te publiceren. Door zijn charisma weet hij zijn ideeën met overtuiging te brengen, zeker aan een zo leeg canvas als dat van de dolende Freddie. Alhoewel die wel zeer ontvankelijk is, maar geen …
Lees meerTerugblik IFFR 2012
Nou. Liep dat ff wat anders dan ik had verwacht. Voelde me niet zo lekker op de 1e dag maar ik dacht dat het wel beter zou worden. Vrijdag en zaterdag was dat ook zo, maar tijdens Miss Bala, in een overvolle Oude Luxor op zaterdagavond, ging het helemaal mis. Ik kreeg ineens enorme oorpijn. Heb de film nog uitgezeten maar ben toen als een haas naar huis gegaan en daar gecrasht. En dat heeft vervolgens een volle week geduurd. Pas op de laatste zaterdag was ik weer in staat iets te zien. Laten we deze 2012 versie maar snel …
Lees meer