Tag: Jean-Pierre Melville
Le Doulos
Ik ben een groot liefhebber van het werk van Jean-Pierre Melville, maar ik moet er wel voor in de stemming zijn. Zijn films zijn zorgvuldig opgebouwd, met een maximum aan ambiguïteit, sfeer en plotconstructie en een minimum aan dialogen en uitleg. Het is genieten op de vierkante centimeter, waarbij er van mij als kijker veel gevraagd wordt. Dat geldt ook in hoge mate voor Le Doulos. Dat begint al met de titel en de openingssequentie. Le Doulos betekent zowel hoed als de man die onder de hoed zit, en in gangstertaal specifiek een informant. Aan het begin van de film …
Lees meer
Drive
Strak gestileerd en uiterst cool is Drive zeker. Maar een meesterwerk of de beste film van 2011 is het toch niet voor mij. Dat komt met name omdat hij op mij overkomt als een amalgaam, een samenstelling van elementen uit films van andere regisseurs. Zo kun je stellen dat er veel overeenkomsten zijn met Jean-Pierre Melville’s Le Samurai: een zwijgzame professional die alles onder controle heeft, wiens gevoelens en gedachten een raadsel zijn voor de kijker en die door een ontmoeting met een vrouw de controle kwijtraakt. Een andere sterke link zijn de films van Michael Mann, vooral Thief en Collateral. …
Lees meer
Un Flic
Jean-Pierre Melville was gek van Amerikaanse gangsterfilms en Un Flic is opnieuw een ode daaraan. Melville had zijn top al bereikt met Le Samourai en Le Cercle Rouge en Un Flic, zijn laatste film, voelt dan ook meer als een herhaaloefening. Van de plot klopt niet veel en van personages kun je ook nauwelijks spreken. Zo kaal en kil is de wereld en de mensen daarin die hij hier neerzet. De ijzige blik van Alain Delon werkte goed in Le Samourai maar hier komt hij, …
Lees meer