4/5
De Mad Men zijn niet gek. De naam stamt van Madison Avenue, de statige laan waaraan het reclamebureau Sterling Cooper haar vestiging heeft. SC is een klein bureau en moet steeds opboksen tegen grote concurrenten als McCann Erickson en DDB. Ze hebben hetzelfde soort clienten, maar dan steeds een maatje kleiner. Zo start seizoen 2 met de nieuwe campagne voor Mohawk Airlines, maar die komt binnen het bureau niet echt van de grond. De gemoederen raken namelijk aardig verhit als er een vliegtuig van het grote United Airlines neerstort en er direct geruchten gaan over een mogelijke herpositionering van het merk. De reclamemannen storten zich als aasgieren op de mogelijk vrijkomende account, maar een man doet dat niet.
Don Draper, de zwijgende held met een verleden en creative director van SC, wil loyaal blijven aan zijn klant. Het is typerend voor de stugge Don. Aan de ene kant rijdt hij voortdurend scheven schaatsen en kan hij erg bot zijn tegen iedereen die hem maar een beetje dwars zit. Maar hij is ook standvastig en heeft een enorm goed oog voor kwaliteit. Alles lijkt hem aan te komen waaien, maar hij blijft er onberoerd onder.
Het is inmiddels 1962, en Jackie Kennedy bewoont het Witte Huis. Een teken van de nieuwe wind die er door het land en door de burelen van SC waait. Drapers voormalige secretaresse is door hemzelf gepromoveerd tot copywriter, en ze kan goed meekomen met de jongens. Tegelijkertijd is ze enige vrouw op die positie en het seksisme onder haar collega’s is er niet minder om.
Waar het met Don heen gaat dit seizoen is onduidelijk, maar dat hij existentiële twijfels heeft over zijn werk, zijn vrouw en kinderen en over zijn verleden en toekomst is zeker. Zijn persoonlijke strubbelingen weten de makers goed af te zetten tegen alle andere issues die er op het bureau en bij hem thuis spelen. De sterke periodisering, met veel historische details in (uitstekend geschreven) dialogen, decors en nieuwsgebeurtenissen, voegt nog een extra laag toe aan deze genuanceerde topserie.
De speech van Don over de carousel. Een goed voorbeeld van zijn overtuigingskracht. Het gaat hier om een diaprojector, maar hij maakt er een teletijdmachine van.