4.5/5 

Een sterk eerste seizoen maken van een serie is niet eenvoudig, maar het maken van sterke vervolgseizoenen is nog veel moeilijker. In het begin is alles nieuw en spannend, worden posities in het verhaal bedongen, komen de belangrijkste personages naar voren en ontstaat er een wereld van locaties en ondersteunende karakters. Maar als dat allemaal is neergezet volgt de uitdaging om hoofdkarakters en het universum waarin ze leven te voorzien van nieuw bloed. In de vorm van nieuwe uitdagingen en nieuwe tegenstanders of helpers. In seizoen 4 van Boardwalk Empire krijgt Nucky Thompson (Steve Buscemi) inderdaad nieuw tegengas en opnieuw veel problemen op zijn bord.

Dat komt in de vorm van twee interessante nieuwe karakters. Sally Wheet (Patricia Arquette, van Boyhood faam) is een bareigenaresse uit Florida, met scherpe tong die best genegen is Nucky zakelijk en persoonlijk bij te staan. De scenes tussen Buscemi en Arquette zitten vol spanning en verholen erotiek waarin de acteurs laten zien dat er weinig dialoog nodig is om kijkers te boeien. De ander is Valentin Narcisse (een ijzersterke Jeffrey Wright die alle aandacht naar zich toe trekt in zijn scenes), een sinistere predikant en drugshandelaar uit Harlem die van plan is een flink stuk van Nucky’s markt te pakken. Seizoen 4 gaat eigenlijk nauwelijks om Nucky. Hij probeert vooral rustig te blijven terwijl iedereen om hem heen dat niet is. Van zijn broer Eli, die zijn zoon op het rechte pad wil houden terwijl hij onder druk staat van de FBI, tot Chalky White, die in een vete terechtkomt met Narcisse en ook nog verliefd wordt op een zangeres uit zijn club. Ondertussen zoekt de verminkte oorlogsveteraan Richard Harrow (sinds zijn vertrek bij Nucky) naar zijn plek, weet ook voormalig agent Nelson van Alden (Michael Shannon) nog steeds niet aan wiens kant hij staat en is Al Capone bezig om naar de top te klimmen. De enige smet op dit seizoen is Gillian. Sinds de dood Jimmy Darmody heeft ze eigenlijk geen plek in de serie en dat wordt er dit seizoen niet beter op.

Desondanks is dit toch echt weer een topseizoen waarin de fantastische periodisering en de heerlijke muziek kersen op de taart zijn. Het Amerika van 1924 ademt uit alle poriën, van auto’s en nachtclubs, tot politieke-, culturele-, sociaal-economische-, gender- en raciale issues. Een gangsterserie die door die periodisering en de rol van de pragmatische maar gewetenloze Nucky Thompson weg weet te blijven van de iconen in dit landschap, The Godfather en The Sopranos. Boardwalk Empire vindt een eigen niche in dit zo platgetreden genre.