Een heftige titel voor een heftige film. Brute Force is een vroege film voor zowel regisseur Jules Dassin als acteur Burt Lancaster. Lancaster is Joe Collins, een gevangene die als een leider onder zijn collega’s gezien wordt door zijn rust en uitstraling. Allen lijden onder het sadistische bewind van bewaarder Munsey (een heerlijke rol van de vaak zo zachtmoedige Hume Cronyn). Collins wil niets liever dan ontsnappen, maar als hij een ultieme poging onderneemt gaat het gruwelijk mis.
Een schitterende film noir waarin het constant regent, schaduwen overheersen, mannen het laagste in zichzelf naar boven laten komen en vrouwen smachtend achter het glas zitten en tegelijk vaak de aanleiding zijn voor het lot van hun geliefden.
Dassin wisselt scenes in de gevangenis af met flashbacks waarin van alle mannen uit Collins’ cel uit de doeken wordt gedaan hoe ze daar beland zijn. Uit de machtsstructuur binnen het instituut zijn sterke parallellen te trekken naar die in de maatschappij, waarin onderdrukking, onrechtvaardigheid en machtsmisbruik net zo aanwezig zijn als binnen.