Met dank aan collega Jorn die me de tip gaf. Ik had namelijk nog niets gehoord over City Island, een film over een gezin op het gelijknamige eiland dat deel uitmaakt van de Bronx. Vader Vince Rizzo (Andy Garcia, die ik nooit zo zag zitten maar waar ik hier niet omheen kan) is een corrections officer (‘You mean a prison guard?’, zo krijgt hij om de haverklap te horen) met acteerambities, moeder Joyce (Julianna Margulies) weet daar niets van maar heeft zo haar eigen geheimen, dochter Vivian studeert (althans, dat denken haar ouders) en zoon Vince Jr heeft zijn eigen fascinaties waarvoor hij op het web aan zijn trekken komt. Een running gag is verder nog dat elk gezinslid rookt maar dat de rest daar nix van mag weten. Dan neemt Vince gevangene Tony mee naar huis om hem zelf wat bij te sturen, zo vertelt hij zijn gezin. Maar Vince heeft een verleden met Tony, al weet die dat zelf niet. Zijn komst vormt de katalysator waardoor iedereen uiteindelijk geconfronteerd wordt met hun gedrag ten opzichte van elkaar.
De grote leidraad in City Island is, zo moge duidelijk zijn, de grote moeite die iedereen in het gezin heeft om eerlijk te zijn tegenover elkaar en uit te komen voor hun eigen verlangens en ambities. Regisseur Raymond de Felitta werkt dit op aanstekelijke wijze uit in een aantal geslaagde scenes. Af en toe is zoekt hij naar de balans en ook de plot is wat gezocht, maar hij blijft overeind. Ik moest steeds denken aan Pasolini’s Teorema over de vreemdeling die door een rijk gezin in huis wordt gehaald en alles op z’n kop zet. Of de Felitta daardoor is geïnspireerd weet ik niet, maar het maakt ook niet uit. Een sterke mengeling van drama en comedy die een goede kans had gemaakt op een publieksprijs in Rotterdam. Als ie daar had gedraaid. Maar de film is aan Nederland voorbijgegaan.