Het leven hieronder, op de Phantom Ranch en bij de campground, heeft wel wat. Je zit hier met elkaar opgescheept, in een kleine oase helemaal in de diepte van de canyon. Die mensen die je spreekt hebben allemaal eenzelfde zware tocht achter de rug, en er nog een voor de boeg. Dat schept een band. We weten ook allemaal dat het bovenop de Rim stervensdruk is, maar dat hier een soort serene rust heerst. Maar we moeten toch terug naar de hectiek van Grand Canyon Village. Vroeg opstaan dus. Alhoewel. Omdat we geen wekker of horloge hebben is het een beetje afwachten hoe laat we daadwerkelijk uit die tent rollen. Na weer een zware, want warme (75 Fahrenheit), nacht blijkt het 05.30 te zijn. Dat is vroeg, maar mij toch niet vroeg genoeg. Hoe meer we de zon kunnen mijden tijdens de lange tocht naar boven, hoe beter. Rond 06.15 verlaten we de Bright Angel campground en lopen naar de Silver Bridge over de machtige Colorado. Het eerste stuk valt nog wel mee, maar na zo’n 2 mijl begint een stuk dat de bijnaam Devil’s Corkscrew heeft gekregen. We zigzaggen daar naar boven terwijl de zon gelukkig uit zicht blijft. Als we Indian Garden bereiken, een groene oase halverwege met een campground, watertaps en wc’s, is het 08.15. Dat valt alleszins mee. We rusten er een tijdje, genietend van de omgeving en de geluiden van de passanten (die zowel naar boven als naar beneden gaan). Een Nederlands stel leent ons hun verrekijker zodat we de condors (!) kunnen bekijken die hoog boven de canyon hun rondjes draaien. Machtig.

De tweede helft blijkt echter een stuk zwaarder, vooral doordat de zon nu wel vaak boven ons staat. Vanaf zo’n 4 mijl onder de rim is de Bright Angel trail eigenlijk een constant zigzaggende lijn naar boven. Daardoor loop je steeds de schaduw in er al vrij snel weer uit. Ons tempo zakt, maar we blijven regelmatig mensen inhalen dus wat dat betreft zit het wel goed. Hoe hoger we komen, hoe meer dagjesmensen we tegenkomen. Op sneakers en met een flesje water in de hand doen die een stukje van de trail. Het contrast tussen al die frisse lui en onze zwaar bezwete lijven die een zware rugzak meetorsen is groot. Als we rond 12.15 eindelijk de top bereiken is een highfive het eerste dat we elkaar geven. Missie volbracht.
We gaan line recta naar het dichtsbijzijnde stukje gras met schaduw, ontdoen ons  van de schoenen (dat is zo lekker….), en gaan een flinke icecream halen. Dat hebben we verdiend.
De rest van de dag zijn we zo uitgeteld dat we vooral willen relaxen, wat achter de laptop zitten (zodat jullie weer kunnen lezen) en strax ook nog lekker douchen. Vanavond een plekje zoeken op de campground in Desert View (25 mijl oostelijk) en hopelijk enorm lekker maffen.
Morgen naar Monument Valley.
Yeehaaah!