Wat als de fabriek niet in Belfast had gestaan? Wat als er geen economische crisis wat uitgebroken begin jaren 80? Wat als John DeLorean wel meer geld had gevonden om zijn droom levend te houden? Wat als hij niet in die kamer was gaan zitten met drugshandelaren? Wat als hij iets minder narcistisch en iets menselijker was geweest? In deze mooie BBC docu is de reis naar de top en de harde val te zien van een man die alles had.
Regisseurs DA Pennebaker en Chris Hegedus maakten destijds opnames van John DeLorean en zijn Noord-Ierse avonturen. Die beelden worden hier gecombineerd met archiefbeelden van oa een jeugdige Jeremy Paxman, van het oorlogsgebied dat Belfast destijds was en van de jonge John als industrieel met een stralende toekomst voor zich. Hij was voorbestemd om de baas te worden van General Motors, destijds het grootste autobedrijf in de wereld. Maar hij wilde zelf iets neerzetten, een bedrijf onder zijn eigen naam dat revolutionaire auto’s zou gaan maken. Dat leek ook allemaal te lukken. De sportauto die hij ontwierp was ook revolutionair en toen hij ervoor koos om die in Belfast te gaan bouwen, een stad die verscheurd werd door de strijd tussen de IRA en de Britse troepen, profileerde hij zich ook als een reddende engel in oorlogsgebied. Maar het liep allemaal anders. Niet in het minst omdat de man zelf niet in staat was tot zelfkritiek en zijn perfecte leven niet wilde laten verstoren door geldzorgen, politieke problemen en oorlogsgeweld. Voor de arbeiders in zijn fabriek bleef hij echter de man die hen banen had bezorgd, al was het maar voor even. Of zoals een van hen zegt: “I couldn’t care less if he had horns and a forked tail, as long as he’s giving me a wage packet.”