4.5/5 

Na drie seizoenen Brody en een seizoen drone-queen is Carrie wel wat toe aan rust. Die hoopt ze te vinden in Berlijn, als hoofd beveiliging van een rijke industrieel met weldoener ambities. Met een nieuwe liefde en haar dochter dicht bij zich lijkt alles in rustig vaarwater te zijn gekomen. Maar ook in de rustieke Duitse hoofdstad blijkt ze niet veilig voor gevaren van buiten (terrorisme) en binnen (haar eigen angsten).

Baas Otto Düring (gespeeld door Sebastian Koch, bekend als liefde voor en achter de schermen van Carice in Zwartboek) wil naar een vluchtelingenkamp in Libanon om daar voor het oog van de camera’s een grote som geld ter beschikking te stellen. Hezbollah kijkt toe. Uiteraard gaat er daar wat mis en vanaf dat moment wordt het niet meer rustig bij Carrie. De plot schiet heen en weer van een terroristische cel met IS-connecties die wel of niet een aanslag wil plegen in Berlijn, naar een Amerikaanse journaliste die zich als een vrouwelijke Edward Snowden opwerpt, een CIA-hoofd dat van twee walletjes blijkt te eten, een zoekende Saul die niet meer weet waar zijn loyaliteit ligt, de Russische geheime dienst die Carrie uit de weg zou willen ruimen en een passieve Quinn die uiteindelijk het meest te lijden heeft van al dit gekonkel.

Carrie is ook dit seizoen weer een paar keer superonverantwoord bezig en er zitten wel wat rare verhaallijntjes in, maar over het algemeen is dit weer van eenzame klasse. De cast is zoals altijd goed, met vaste waarden maar ook nieuwe. Vooral Miranda Otto, als de Berlijnse CIA-baas Allison Carr, is sterk. IJzingwekkend koel weet ze iedereen te misleiden. Een psychopate zoals je ze zelden ziet.