3.5/5
Koreaanse filmmakers zijn ijzersterk in het neerzetten van een unheimische sfeer. Ook zij ze nogal gepreoccupeerd met wraak en komt het vaak voor dat een pulpy verhaal virtuoos verfilmd wordt, waarbij je je af kan vragen of het bronmateriaal de glossy production en acting values wel verdient. Voor I Saw the Devil geldt dat ook.Nadat zijn verloofde is vermoord door een psychopaat, neemt rechercheur Joo-yeon vrijaf. Niet om te rouwen, maar om de moordenaar op te sporen. Met een lijst verdachten gaat hij op pad. Bij nummer drie is het al raak. Maar in plaats van de man, in het dagelijks leven werkzaam als chauffeur van een schoolbus, in te rekenen of te doden, zet Joo-yeon een ijzingwekkend kat-en-muisspel in gang.
Dat slachten, jagen op en met veel fantasie de ander pijnigen wordt virtuoos in beeld gebracht. Het acteren is sterk en het camerawerk vaak prachtig. Maar de vraag overheerst toch vooral wat de makers met de film willen zeggen. I Saw the Devil is gruwelijk maar ook leeg. Door de twist en turns en vaak onlogische handelingen van de personages blijf ik toch geboeid kijken.
Maar ik haak wel aan bij de bezwaren van Paul in zijn 8W recensie.