Nicolas Winding Refn valt te prijzen om zijn pogingen de grenzen van de genrefilm op te zoeken en er liefst overheen te duiken, maar dat levert niet automatisch een goede film op. Waar hij met Drive nog tegen die grens aanschuurde daar schiet hij er met Only God Forgives vol overheen. Om te eindigen in een niemandsland.
Door zo weinig mogelijk duiding en plot te geven en personages niet of slechts in oneliners te laten spreken zadelt NWR zijn kijkers op met een puzzel die niet opgelost kan worden. Als getraind kijker ga ik alles invullen wat hij niet prijsgeeft. Dat is niet erg, de beste films zijn zo goed omdat je als kijker ook nog wat mag doen, maar hier levert dat niets op. Ik blijf vooral met vraagtekens achter. De meest notoire scènes waren vooraf al volop besproken waardoor de angel uit de fameuze ‘And how many cocks can you ‘entertain’ with that cute little cum-dumpster of yours?‘, van Kristin Scott-Thomas, er al uit was. En de nieuwe Hollywoodgod Ryan Gosling dan? Nou, die staart vooral wat voor zich uit en denkt diepte over te brengen door zo weinig mogelijk expressie te tonen. Sorry hoor.
Ik heb niets tegen geweld in film en het hoeft ook niet altijd functioneel te zijn. Maar het wordt wat anders als regisseurs er of een (slowmotion) geweldsshow van maken waarin binding met het verhaal ver te zoeken is (zoals Tarantino de laatste jaren doet) of wanneer dat geweld zo achteloos en extreem is dat kijkers massaal vervreemd worden (zoals NWR hier doet). En dan nog. Extreem geweld is een glijdende/stijgende schaal die ooit begonnen is met Sam Peckinpah en waarachter Gaspar Noé met Irreversible al een flinke punt heeft gezet.
NWR probeerde een film te maken die als amalgaam van andere films gezien kan worden. Maar het resultaat is een mutant.
Hij refereert aan de Amerikaanse grotestadslyriek van Michael Mann en die uit Hong Kong van Kar-Wai Wong (vooral Fallen Angels), aan de geweldserupties van Kitano Takeshi en het bizarre universum van David Lynch. Maar dat verwijzen gebeurt gratuit, zonder die verdieping die de andere makers wel bieden. Only God Forgives is een lege huls. Een film die weliswaar mooie plaatjes oplevert maar ook alleen dat. Hij bestaat uit stijl en verder niets.