2/5 

Voor het IFFR had ik dit jaar helaas geen tijd. Te druk met werk en studie. Het bleef bij deze, op eerste zaterdag, en bij de slotfilm. Van Ping Pong Summer had ik op basis van de synopsis goede verwachtingen maar het viel bitter tegen.

Het bleek een 80’s film a la John Hughes maar dan zonder humor, drama of een goed verhaal. Ik zal de clou wel gemist hebben maar het was gewoon vervelend. Plotgewijs lijkt het wat op The Karate Kid en verwijzingen zijn er ook, maar PPS mist het hart en de slimheid van de illustere voorganger. Susan Sarandon heeft een gastrol maar krijgt nauwelijks wat te doen. Het leukst is nog de aanwezigheid van Lea Thompson als de moeder van de held (nou ja held, een sukkel is het zonder enige redeeming features). Thompon speelde eerder de vriendin (en moeder in een parallel universum) van Marty Mcfly in Back to the future.

Het was waarschijnlijk de bedoeling om een film te maken daadwerkelijk uit de jaren 80 komt (en qua aankleding zijn ze daar ook wel in geslaagd) maar dat wil niet zeggen dat een verhaal en goede acteerprestaties daarmee overbodig zijn geworden. De 80’s waren in veel opzichten geen best decennium voor de cinema, maar juist op het vlak van de teen comedies en dramas was het wel geslaagd.