We verlaten Salt Lake en de Mormonen om weer koers te zetten naar Denver. Hoe we precies gaan rijden weet ik nog niet, maar dat is nu net de fun. In elk geval pakken we eerst een stukje van de US70 omdat we dan langs Tanger Outlets komen. Daar maken we een rondje langs alle shops. De buit blijft bescheiden maar we krijgen nog een nieuwe kans bij Caste Rock.
Daarna gaan we van de snelweg af en nemen de 40 die dwars door Noord-Colorado richting Denver loopt. Annemet vindt het prima want als we die weg blijven volgen komen we weer door Steamboat Springs. Daar is een Patagoniawinkel en ze is volledig gefocust op dat merk en hun outdoorjurken. Maar ze zal een nieuwe poging in Denver moeten wagen want ik wil er halverwege af. Altijd nieuwe gebieden ontdekken is het motto en ik wil zo weinig mogelijk dingen dubbel doen. Ze heeft er weinig moeite mee omdat ze weet dat er nog een kans komt.
We belanden voor de zoveelste keer in een kleine roadworkfile. In de National Parks hadden we dit ook vaak en de wegenreparatie is iets dat ze hier heel serieus nemen. De opzet is altijd hetzelfde: een traject is helemaal vrijgemaakt van asfalt zodat er een ruwe bodem overblijft. Van dat traject is 1 rijbaan open en op de andere wordt gewerkt. Autos wachten in een rij op hun beurt. Aan weerszijden van het afgezette deel staan wegwerkers (dit zijn opvallend vaak vrouwen) die een bord in hun handen hebben met aan de ene kant STOP en aan de andere SLOW. Als je die laatste ziet mag je ze langzaam passeren. We zwaaien ze steeds vriendelijk toe omdat we ze wat vreugde willen brengen in dit oersaaie werk. Maar wellicht is er onderhuids van alles gaande en we fantaseren over een romance tussen de twee met de bordjes. Elke ochtend gaan ze vol energie en verwachting weer naar hun stukje autoweg omdat ze weten dat hij of zij er ook is. Elke keer als ze hun bord de lucht insteken omdat hun rij autos voorbij is ziet de ander dat en hebben ze weer een kort contact. Nog 2 uur wachten en dan is het al weer lunchtijd.
Uiteindelijk belanden we in het toeristische Glenwood Springs. Dit plaatsje dient in de winter vaak als lodging alternatief voor het peperdure Aspen dat een eindje verderop ligt. Maar ze hebben hun faam vooral te danken een de natuurlijke hotsprings (jaja, daar zijn ze weer) die hier op diverse manieren te bezoeken zijn. We zoeken een camping maar als we langs een hostel rijden stoppen we toch even. Het blijkt een klassieke hippie-achtige plek te zijn waar reizigers dagen blijven hangen en met een joint in de hand op de veranda zitten. Als we horen dat een privekamer voor 2 hier 33 dollar kost is de keuze snel gemaakt.
[geo_mashup_map]