4/5 

Afgelopen week stond er een stuk in de Volkskrant over het Marvel Cinematic Universe. Het grote plan van producent Kevin Feige begon in 2007 toen hij werd aangesteld als hoofd productie bij Marvel. Hij was al eerder als co-producent mede-verantwoordelijk voor films als X-men, X2, Hulk en Daredevil maar hij had grotere plannen. Feige wilde alle superheldenfilms die Marvel uit zou brengen aan elkaar koppelen door personages in meerdere films terug te laten keren en te alterneren tussen bijrollen en hoofdrollen. In de Avengers films zouden ze dan allemaal zitten. Het was een megalomaan plan maar 10 jaar later kun je niet anders zeggen dan dat het een grandioos succes is. Inmiddels zijn we toen aan film nummer 19 (!): Avengers: Infinity War. Het is niet alleen de kwantiteit die indrukwekkend is. Ook de kwaliteit is over het algemeen prima.

Spider-Man: Homecoming is de 16e film uit de reeks. Thor: Ragnarok en Black Panther volgden voordat we nu dus naar AIW kunnen kijken. Ik ben niet helemaal bij. Black Panther heb ik nog niet gezien en ook de film tussen voorganger GotG2 en CACW niet: Doctor Strange. De afkortingen helpen niet om hier nog chocola van te maken, maar voor echte fans is het allemaal gesneden koek. Die hebben AIW inmiddels al lang gezien en kijken nu fanatiek naar elk stukje info wat ze kunnen vinden over de volgende films aan de Marvelstam: Ant-Man and the Wasp en Captain Marvel.

Dit is een lange introductie voor een film die uiteindelijk prima op zichzelf kan staan. Spider-Man: Homecoming is een leuke nieuwe reboot van de jonge held in het spinnenpak, met een prima lead. Het is de derde make-over in vijftien jaar: na eerdere vertolkingen door Tobey Maguire (in 2002, 2004 en 2007) en Andrew Garfield (in 2012 en 2014). Tom Holland heeft de juiste dosis hyperactiviteit, charisma en naïviteit die nodig is voor de rol. De bad guy is ditmaal Michael Keaton als sloper Adrian Toomes die zich specialiseert in het opruimen van buitenaards afval. Daarmee heeft hij een kek pak met vleugels gemaakt (een directe verwijzing naar Birdman) en als Vulture kan hij zo een flinke illegale buit binnen halen. Keaton is slecht maar niet heel slecht. Het is geen Ultron, Hydra, Winter Soldier of hoe die dodelijke tegenstanders ook maar mogen heten. Het is een tegenstander die op maat is gemaakt voor de nog lerende Peter Parker. Die intussen ook een schoolquiz met zijn team moet zien te winnen en het hart wil veroveren van zijn leuke teamgenoot. Spider-Man: Homecoming past tegelijk ook naadloos in het Marvel universum en in een aantal scenes wordt Parker op zijn nummer gezet door Ironman en zie je vanuit een andere hoek hoe hij in Captain America: Civil War probeert zijn steentje bij te dragen. Dat lukt niet echt waarna hij weer terug moet in zijn rol als mini crimefighter die oude dametjes helpt met oversteken en hoopt op een break. Er wordt geen tijd verspeeld met hoe Parker zijn krachten heeft gekregen. Hij is wel bezig ze te ontwikkelen, wat hard gaat als hij van Ironman een nieuw pak krijgt.

Het is bij vlagen een erg grappige film die wat aaibaarder is dan de andere actiespektakels uit de serie. Hij heeft niet de ironische humor van Guardians of the Galaxy en Thor: Ragnarok maar gaat voor een wat mildere aanpak. Dat werkt voor het personage prima en de film maakt het Marvel universum weer wat rijker. De actiescenes zijn prima maar ook weer niet heel bijzonder. Wat dat betreft heeft Marvel die lat zelf al heel hoog gelegd. Holland heeft getekend voor nog 2 Spiderman films en zal ook opduiken in andere Marvel Cinematic Universe films. Laat maar komen 🙂