4/5 

Jaloersmakend is het. Qua looks kan ik wel mee met die George Clooney (al is ie wel een stuk ouder..), maar naast acteren kan ie ook nog eens regisseren. Na Confessions of a Dangerous Mind, Goodnight and Good Luck en Leatherheads (die heb ik niet gezien) is The Ides of March zijn vierde regieklus. En weer een geslaagde.

Hij is hier zelf gouverneur Mike Morris  die het opneemt in een campagne om de Democratische presidentsnominatie tegen een collega. Hoewel Clooney zijn voorkeur voor de Democraten publiekelijk niet onder stoelen of banken steekt, speelt het feit dat het hier om die partij gaat slechts een bijrol. The Ides of March is een les in de allesverzengende job die het voeren van zo’n campagne is, voor alle betrokken en met weinig oog voor idealisme of moraal. De enige die dat nog niet weet is Stephen Meyers, de idealistische persvoorlichter van Morris. Maar gedurende de campagne leert hij dat alles geoorloofd is en dat leugens, bedrog en persoonlijke vendetta’s aan de orde van de dag zijn.

Dat mag geen originele les zijn, Clooney vertelt m wel in stijl. Hijzelf is altijd goed, ook hier weer. Hij kan beter de politieke volzinnen uitspreken voor elk publiek waar hij voor staat, dan elke Amerikaanse politicus in real life. Wat dat betreft verslaat hij zelfs Obama. Philip Seymour Hoffman en Paul Giamatti zijn fantastisch als de doorgewinterde en rücksichtslose campagneleiders van Morris en zijn tegenspeler. Centraal staat Ryan Gosling die hier bewijst dat hij toch tot iets meer in staat is dan met een raadselachtige glimlach rondlopen, zoals hij deed in Drive. Prima film.