Met de 1 miljard dollar die Amazon Studios erin heeft gepompt (voor twee seizoenen), is dit officieel het duurste tv-project dat ooit is gemaakt. Daarmee kwam ook direct de vraag: zou het wat zijn? Omdat het bedrijf van de rijkste man op aarde erachter zit, was de scepsis groot. Te commercieel, te gelikt. Bezos is bepaald geen Jackson. Ikzelf weet vrijwel niets van de hele Lord of the Rings saga, anders dan wat ik gezien heb in de drie films uit 2001-2003 en de Hobbit-verfilmingen. Dus hoe het zit met de First, Second en Third Age, de gebeurtenissen uit The Silmarillion en The Unfinished Tales of Númenor and Middle-earth, wat Morgoth, Valinor en Valar precies met Middle-Earth en The Southlands te maken hebben. Geen idee. Dat helpt, plus het feit dat ik dit alles een jaar later zie, om er met wat afstand naar te kijken.
Deze prequel serie gaat over de periode dat de Ringen er nog niet waren. Sauron leek verslagen. Elvenkrijger Galadriel blijft echter op hem jagen, deels uit wraak voor haar dode broer Finrod. Zelfs als koning Gil-galad haar wil eren met een eeuwig leven in Valinor, is Galadriel ervan overtuigd dat Sauron zal terugkeren en kiest ze ervoor om in Middle Earth te blijven. Intussen vinden de Harfoots (een soort voorlopers van de Hobbits) Nori Brandyfoot en Poppy Proudfellow een mysterieuze Vreemdeling in een brandende krater. Galadriel ontmoet de raadselachtige Halbrand, overlevende van een schipbreuk, van wie ze vermoedt dat hij iets te verbergen heeft. Het duo landt op het eilandenrijk Númenor, geregeerd door koningin-regentes Míriel. Númenor heeft al lang geleden ruzie gekregen met de Elfen en Míriel aarzelt als Galadriel haar vraagt de krachten te bundelen tegen Sauron. De half-Elf Elrond probeert zijn oude vriend Prins Durin van de Dwergen in Khazad-dûm ervan te overtuigen hun voorraad mithril af te staan. In de Southlands vecht Bronwyn tegen het oprukkende kwaad, twijfelend over een mogelijke romance met de Elf Arondir. Ondertussen bewaart Bronwyns zoon Theo een duister geheim. Een geheim dat alles te maken heeft met Sauron.
En er is nog meer. Soms is het bijna overweldigend om te bedenken hoeveel er gebeurt, laat staan dat je de namen van iedereen kunt onthouden. Maar je hoeft geen kenner van Tolkien te zijn om het verhaal te volgen. Hoewel de makers de look en feel van Jacksons films zoveel mogelijk repliceren, willen ze ook afstand nemen. Visueel is het prachtig, je kijkt echt met bewondering naar Númenor en Khazad-dûm en ook de Orcs mogen er zijn. De miljarden dollars zijn zeker terug te zien in de overdadige vergezichten, de locatie-opnames en de special effects. Er zijn talloze scènes die ik even zou willen stoppen om te genieten van het prachtige shot.
Maar daarmee heb je nog geen geslaagde serie. Zo vind ik het lastig dat de serie zo opdringerig identiteitspolitiek introduceert. Je hebt het gevoel dat we vooral onder de indruk moeten zijn van het aantal vrouwelijke personages en zwarte elfen, dwergen en hobbits. Galadriel is eerder een soort superheld dan een wijze elf. Elrond kijkt vooral steeds erg gepijnigd. Ook is de logistiek vaak moeilijk te volgen. Waar is partij A nu, hoe lang is partij B al onderweg en waar ligt gebied C tov gebied D. Maar ook dat zijn details. Het grote probleem van de serie is dat die urgentie mist. Je weet waar dit gaat eindigen, het is immers een prequel. Dan komt het aan op het script en op de acteurs. En daar mist toch wel een en ander. Het verhaal en de dialogen hebben wat gezapigs, het kabbelt nogal voort. De acteurs hebben niet de aanwezigheid van Hugo Weaving, Viggo Mortensen, Ian Holm, John Rhys-Davies, Ian McKellen en Cate Blanchett. Ook is er in geen velden of wegen een boeiend personage als Gollum te vinden. Dat het verhaal nu over 8 afleveringen van 70 minuten, ruim 9 uur dus, wordt uitgesmeerd helpt ook niet.
Wat Peter Jackson destijds deed was met een enorme zak geld een diepgevoelde droom najagen. Een droom die zo krachtig was dat hij iedereen mee wist te krijgen. Dat voel je als je naar die drie films kijkt. De Hobbit-films hebben dat al minder en deze serie helemaal. Dan blijft er uiteindelijk een visueel prachtige maar ook zielloze droom over. Mooi om te zien en ook zeker wel onderhoudend, maar niet bepaald een must-see.