Eindelijk staat Henry Selick alleen in de schijnwerpers. Sinds hij The Nightmare before Christmas regisseerde heeft hij vooral in de schaduw gestaan van de scenarist van die film: Tim Burton. Met Coraline weet hij zich te ontworstelen aan zijn mentor. Coraline is een meisje dat in een afgelegen huis gaat wonen waar ze een geheime doorgang ontdekt. In een parallelle wereld blijkt een veel boeiender versie van haar ouders te wonen, en al snel lijkt ze geneigd daar altijd te willen blijven. Maar dan blijkt er iets aan de hand te zijn met die ‘ideale’ ouders.

Selick weet wat animatie is. Dat is te zien. Coraline is een in 3D gemaakte stopmotion film, en ziet er dan ook fantastisch uit. Ik heb veel bewondering voor de makers en het is een mooie film. Maar toch ontbreekt er voor mij iets: er zit niet genoeg emotionele diepgang in waardoor er steeds een zekere afstand blijft tot het hoofdpersonage en de keuzes die ze moet maken.

Reblog this post [with Zemanta]