3.5/5 

Met Annemet naar de Cinerama, romantisch genieten van de nieuwe Tarantino. Zijn postmoderne zelf is Quentin ook hier weer, en de film is veel beter dan het lege Death Proof. Maar het is allemaal wel erg ‘tongue in cheek‘. Alsof hij wil zeggen dat hij zijn trilogie (Reservoir Dogs, Pulp Fiction en Jackie Brown) toch niet meer kan overtreffen. Tarantino schijnt jaren aan het scenario en de dialogen geschaafd te hebben, maar iemand had hem toch iets strakker moeten houden.

Het is minder erg dan bij zijn voorganger, maar ook hier duren veel scenes echt te lang. Het lijkt erop dat zelfs de 2 Weinstein moguls slechts vol bewondering naar Quentin kunnen kijken. Qua acteerwerk is het wel weer genieten. Niet zozeer van de grijnzende Brad Pitt en zijn kompanen, maar wel van de acteurs die Nazi’s (of overlopers) spelen. En dat er gewoon Duits of Frans gesproken wordt door een internationale cast acteurs in hun eigen taal (of in een andere) is een pluim waard.

Lees ook:

  • Vincere Ida Dalser valt als een blok voor de ambitieuze Benito Mussolini. Die lijkt ook van haar te houden en de twee krijgen zelfs een kind,...
  • Once Upon a Time in Hollywood De fijnste Tarantino in jaren. Het lijkt erop dat een setting in LA toch echt het beste losmaakt bij de bijna gepensioneerde regisseur. Pulp Fiction...
  • The Reader Op een dinsdagmiddag naar het filmhuis in Gouda. Dat wordt een lege zaal dacht ik. Maar nee hoor, het was afgeladen. Vooral met gepensioneerden, maar toch....