Een dag vol kilometers. Het doel is Los Angeles. Er komt langzaamaan een einde aan onze trip. We gaan terug naar de West coast en onze laatste week gaat in. We staan op in Las Vegas, uit een heerlijk bed. Daar zijn ze goed in in Amerika: bedden in hotels. We klikken de tv even aan en zien boeiende reclames voorbijkomen over viagra achtige middelen en iets om een lekkende blaas mee te voorkomen (zodat je a la sex in the city, ongemoeid elke dag kunt shoppen tot je erbij neervalt). Naast lachende vriendinnen en mannen vol muscles en een sensuele grijns wordt veel van de zendtijd besteed aan wat er mis kan gaan als je deze middelen besluit te gebruiken. Je kunt er constipated van raken, headaches van krijgen, je hart kan als een razende tekeer gaan en als je langer dan 4 uur een stijve hebt moet je toch echt nodig de dokter gaan bellen.

Hoe langer de waarschuwingen duren, hoe meer je het gevoel hebt in een kritisch consumentenprogramma te zijn beland, en net als je besluit dat je al deze pijnlijke taferelen aan je voorbij wilt laten gaan, en je dus een lekkende blaas prefereert boven alle bijverschijnselen, wordt met een aanstekelijk deuntje en een zwoele voice-over het middel opnieuw als succesvol aangeprijst.  Het is een beetje als de ’time-share-show’: alsof de Amerikanen patent hebben op het absurdisme. Iets wat heel onwerkelijk is met het grootste gemak presenteren alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ook daar zijn ze goed in 😉

We zijn weggereden uit Vegas, en in een uur of 4 naar Wrightwood gereden, een dorpje in de bergen boven Los Angeles, met een oude ‘community-hall’ uit 1924 dat is ingericht als museum (ook daar zijn ze dol op), en een dorpsstraat vol oude autootjes en braderie-achtige activiteiten. Erik eet zelfgemaakte chili voor 2 dollar, en ik koop voor datzelfde geld twee houten stempels. Het dorp barst van de veranda’s en in de winter wordt er geskied op zelfgeproduceerde sneeuw. Een eindje verderop slaan we onze tent op, maken een vuurtje en eten sinds lange tijd weer eens gepofte aardappel met huttenkase. De zoon van de buurman fotografeert de sterren, en wij zijn uitgenodigd voor de koffie morgenochtend.
[geo_mashup_map]