Ik was een beetje in de war bij het begin van de film. Dat Cor van Hout (Gijs Naber), Frans Meijer (Teun Kuilboer) en Jan Boellaard (Korneel Evers) Freddy Heineken zullen ontvoeren wist ik wel. Maar waar was Willem Holleeder? Die bleek vervangen door een zekere Rem Hubrechts. Ook de vijfde ontvoerder Martin Erkamps is verdwenen in de verfilming.
Regisseur Maarten Treurniet en co-scenarist Kees van Beijnum kozen ervoor om eigenschappen van de geharde crimineel Willem Holleeder en beginneling Martin Erkamps bij elkaar te brengen in de fictieve ontvoerder Rem Hubrechts. Rem is de jongste van de groep (net als Erkamps) en haat Heineken, omdat zijn vader ooit bij de bierbrouwer werkte totdat hij wegens alcoholisme werd ontslagen (Holleeder).
Hoe het precies zat met de rolverdeling tussen Holleeder en Erkamps destijds weet ik niet, maar voor de film pakt de introductie van Rem prima uit. De jongen is aanvankelijk wat schuchter maar ontpopt zich steeds meer tot de drijvende kracht achter de ontvoerders. Hij treitert Heineken in zijn cel, pakt de vriendin af van Frans Meiijer en blijkt, ook in het vervolg van de film als ze op de vlucht zijn, geen enkele last van zijn geweten te hebben of angst te kennen. Een transformatie die mede in gang lijkt gezet door een film die hij ziet in de bioscoop en die de filmmakers prima inpassen: Scarface. Rem wil net zo zijn als Tony Montana. Een erg sterke rol van Reinout Scholten van Aschat. Ook Rutger Hauer is goed doordat hij zowel de harde zakelijke kant laat zien van Heineken, maar ook de angst waarmee hij worstelt in zijn kleine cel. Geteisterd door een te korte ketting en een aan- en afslaande ventilator.
Het tweede deel van de film, als Heineken vrij is en de rollen omdraait door jacht te maken op de vier, is wat minder dan het eerste. Maar dramaturgisch is het ook wel spannend. Treurniet verlegt de aandacht van Rem naar Heineken, waardoor je als kijker wel even moet schakelen. In de laatste confrontatie tussen de twee toont Rem nog eens zijn gewetenloze en berekenende kant als hij Heineken, ondanks diens overwinning en het besef dat hij zelf voor jaren de cel in gaat, als een kleine jongen weg zet. Een gedurfd slot dat laat zien dat de Nederlandse misdaadfilm volwassen is geworden in het afgelopen decennium.