Waarschijnlijk besefte John Woo ook wel dat Hollywood hem geen miljoenen zou blijven geven om zijn spectaculaire actiethrillerss te blijven maken. Hij had in Hong Kong wel bewezen wat hij kon, maar zijn thematiek (veel identiteitswisselingen, gespiegelde personages, wraakactie’s en operateske actiescene’s) leek niet echt aan te slaan bij een Westers publiek. Maar dat kwam vooral omdat hij zich bij Hard Target (1993) en Broken Arrow (1996) te voorzichtig opstelde. Een soort John Woo light.
Bij Face/Off (1997) kwam alles toch samen. De belangrijkste reden is dat hij alle remmen los gooit. Niets is te gek in deze maffe uitwisseling van identiteiten tussen agent Sean Archer en psychopaat/crimineel Castor Troy. John Travolta en Nicolas Cage gaan volledig door het lint als ze elkaar spelen, en dat gecombineerd met meesterlijke actie maakt een unieke film. Woo heeft dit nooit meer kunnen overtreffen.