Met dikke hoofdletters. Zo’n film is het wel. In dit epos over de verovering van het (wilde) Westen van Amerika, worden een aantal personages en hun nakomelingen gevolgd terwijl de natie zich langzaam naar het westen (en zuiden) uitstrekt. Qua verhaallijn is de film vergelijkbaar met de miniserie Into The West, en net als die serie is ook deze film niet echt geslaagd. De afzonderlijke scènes zijn niet sterk genoeg om te blijven boeien. Dat komt vooral door de idealistische en niets aan de hand manier waarop ze gescript en geacteerd zijn, waardoor de film een ‘edge’ mist en het allemaal wel erg lief blijft. Meer een musical dan een western.
How The West Was Won is vooral interessant vanwege de toegepaste Cinerama techniek. Extreem widescreen waarbij het projectiescherm eigenlijk halfrond moet zijn en waarbij je middenin de actie zou moeten zitten. Zie ook de review op Dvdbeaver. Omdat ik mijn scherm thuis niet zo kan buigen zit ik 2,5 uur naar beelden in groothoek te kijken, waardoor geen lijn recht is. Een bijzondere ervaring. Ondanks de genoemde gebreken is het toch een bijzondere film. De natuurbeelden zijn schitterend en culmineren in een gigantische kudde bizons die door de Arapaho’s door een tentenkamp van de spoorlijn gejaagd worden.
Hieronder de remaster trailer waarin de 3-strip technologie goed te zien is.