3.5/5 

Ik heb van de nieuwe Dardennefilm op zich net zo genoten als van hun eerdere films, maar Le gamin voelt ook repetitief. Thematisch introduceren ze weliswaar wat nieuwigheden (muziek, een minder schokkerige cameravoering en een zekere lichtheid die afsteekt tegen hun eerdere grimmiger werk) maar de overeenkomsten hebben toch de overhand.

Het belangrijkste element, en dat ook in al hun films terugkeert, is de onmogelijkheid je als kijker te identificeren met de keuzes van de personages. Die hebben altijd iets opgejaagds en ze nemen beslissingen die onlogisch lijken en niet gemotiveerd. Althans niet voor de kijker. Dat maakt dat ik met verwondering aanschouw wat ze allemaal doen. Geboeid en geïntrigeerd maar ook vanaf een afstand.

Lees ook:

  • Le silence de Lorna De laatste film van de Dardennebroers past aan de ene kant heel goed in hun oeuvre, maar wijkt tegelijk op cruciale punten af. Lorna, een...
  • IFFR 2011: terugblik Het was rustig hier de afgelopen 10 dagen. Ik was heel actief met film bezig maar heb mijn ervaringen verwerkt in tweets en in 8W...
  • Rundskop Het schijnt dat hoofdrolspeler Matthias Schoenaerts voor zijn rol een Robert DeNiroke heeft gedaan; 27 kilo aangekomen én hij heeft een plat Limburgs dialect aangeleerd. Ik zie m...