3.5/5 

Vragen om diepgang, een kritische blik of een nieuwe visie op relaties van de oude meester Woody Allen is wat veel gevraagd. Dat is het in feite al sinds Crimes and Misdemeanors in 1989 en Husbands en Wives uit 1992. Met uitzondering van Match Point en, in mindere mate, Blue Jasmine, vervalt Woody steeds weer in zijn lichtvoetige niets-aan-de-hand-romances die weliswaar niet vervelend zijn maar waarvan er ook dertien in een dozijn passen. Een Woody dozijn, dat wel. Hij blijft toch uniek in de manier waarop hij het verhaal vertelt.

Magic in the Moonlight is meer van hetzelfde, maar wel van hetzelfde Woody-niveau. Het element dat hier naar boven komt drijven, iets waar hij al vele jaren door lijkt gefascineerd, is magie. De op het eerste oog rationele regisseur maakt vaak ruimte voor het ongrijpbare. Dat zit m in de manier waarop en waarom mensen zich tot elkaar aangetrokken voelen, maar in dit geval is het ook een letterlijk onderwerp. De ratio van Colin Firth staat hier tegenover de magie van Emma Stone. Rara, hoe loopt dat af? Hun aantrekken en afstoten vindt plaats in de Provence, ergens in de jaren 20. Maar tijd en plaats doen er niet zoveel toe bij Woody. Zijn universum is een bubble die over alles zweeft en waarin zijn logica de overhand heeft. Je daarin mee laten voeren heeft altijd wel wat, mits je niet te kritisch kijkt.

Lees ook:

  • Moonlight ‘Wat is een flikker?’, vraagt de stille Chiron aan crackdealer Juan. Die zegt: ‘Een flikker is een woord dat wordt gebruikt om gays een rotgevoel...
  • Magic Mike Een ding moet ik Steven Soderbergh toch keer op keer nageven: hij heeft lef. Behind the Candelabra, zijn nieuwste, gaat over de relatie tussen Liberace...
  • Magic Mike XXL De sequel van Magic Mike moet het stellen zonder regisseur Steven Soderbergh (hij nam wel de camera in de hand), zonder male entertainment guru Dallas...