Met de introductie van Daniel Craig als James Bond in Casino Royale werd er al een compleet nieuwe versie van 007 gelanceerd, maar in Skyfall wordt zowel het personage als zijn bestaan in (en de opzet van) de Secret Service opnieuw gedefinieerd. Bond heeft roots en zowaar een ouderlijk huis. Dat doet toch vreemd aan bij een personage dat al 50 jaar mee gaat en dat altijd vrij anoniem is gebleven. Niet dat James veel op heeft met dat gigantische en afgelegen mansion in Schotland. Hij blaast het met liefde op.
Veel werkte heel goed voor mij maar een aantal dingen ook niet. De poging om M weg te zetten als een incompetent leider door haar aan een hearing te onderwerpen is heel origineel. Ook de nieuwe Q mag er zijn. De centrale strijd tegen de cyberaanvallen van Silva is bijdetijds en relevant. De film bevat een aantal fantastische actiescenes die je op het puntje van je stoel houden. En het aanstippen van Bonds roots geeft Skyfall een verdieping die uniek is.
Daar staan een aantal tegenvallers tegenover. Eerst Silva. De rol van Javier Bardem is zo grotesk dat het af en toe lachwekkend wordt. Een acteerkanon als Bardem zorgt er wel voor dat je je ogen niet van hem af kan houden, maar de vraag blijft waar ik nou naar zit te kijken. Ergerlijker is dat hij voor een crimineel mastermind een aantal bizarre blunders maakt. De achtervolging door Londen past niet bij een karakter dat vooral aan de touwtjes trekt. Datzelfde geldt voor de climax in Schotland. De manier waarop hij en Bond daar tekeer gaan past in een western (denk Gunfight at the OK Corrall), maar niet in een moderne spionagefilm.
Een ander lastig punt zijn de vrouwen in deze Bond. Normaliter heeft hij een aantal prachtige sidekicks, zowel aan de goede als aan de slechte kant. De goede is ditmaal vooral moederlijk en typisch Brits. Het liefje van Silva is vooral slachtoffer en wordt op achteloze wijze opzij gezet. Dan blijft M (Judy Dench) over. Zij is in feite de Bondgirl van Skyfall. Het gevolg is wel dat Bond in plaats van een seksuele vooral een moeder-zoon relatie heeft met de leading lady. Dat is nogal killing voor zijn statuur. Daarbij komt dat Silva háár als nemesis ziet en niet Bond. Zo wordt James een toeschouwer in de shoot-out Silva versus M. Als mysterieuze en strenge baas die tegelijk haar hand boven Bonds hoofd hield was Judy Dench perfect op haar plaats in de eerdere Bonds. Maar nu wordt haar rol te belangrijk waardoor de hele balans van de film verstoord wordt.
Skyfall is een anomalie in de franchise: er wordt veel op het spel gezet en er worden onderwerpen aangestipt die eigenlijk verborgen hadden moeten blijven. Voor deze ene keer werkt het maar volgende keer toch maar weer wat afstandelijker en macho graag.