Zeker, dit is de beste Predatorfilm sinds het origineel uit 1987. En het is een sterk idee om de jager tegenover Naru, een vrouwelijke Comanche jager, te zetten in het Amerika van begin 18e eeuw. Maar de hoofdvraag bljft toch vooral waarom al die vervolgen uberhaupt gemaakt worden (duh.., het levert geld op). Je weet immers hoe het beest er ongeveer uit zal zien en je weet wat er gaat gebeuren. Dan wordt het vervolgens vooral een invuloefening waarbij het gaat om het creeren van een wereld waarin de jacht plaatsvindt. Dat doen de makers van Prey overigens goed. De Predator maakt zich langzaam kenbaar door eens steeds groter beest met veel geweld uit te schakelen, culminerend in een adrenaline opwekkend gevecht met een grizzly.
Ik blijf echter moeite houden met het concept van een vrijwel onverslaanbare alien in een wereld waarin hij niet hoort (al kun je dat ook zeggen over kolonisten). Dat maakt de gevechten met dieren, Indianen en Franse pelsjagers nogal gratuit. Iedereen gaat eraan. Het is alleen de vraag hoe precies. Dat Naru wel overeind blijft, kun je niet echt een spoiler noemen.