5/5
Uiteraard heeft de doorbraakfilm van Quentin Tarantino niet meer dezelfde impact als toen ik m voor het eerst zag in de Carolusbioscoop te Nijmegen, in 1994. De aanwezigheid van de film was toen zo alom en overweldigend dat er werkelijk niet aan te ontkomen was. Pulp Fiction beheerste de zalen, de bladen, de kranten, de filmprijzen en, dankzij de eclectische en razend populaire soundtrack, ook de radio en kroegen en disco’s. Maar ook na 18 jaar blijft overeind dat het een ijzersterke film is die onzettend knap in elkaar zit, zeer scherp geschreven is en vol zit met klassieke scenes. En dat alles in een 2,5 uur durende achtbaan met aan de basis een zeer simpel thema: slecht gedrag wordt bestraft, goed gedrag wordt beloond.
Voor wie meer wil lezen over filmtheoretische aspecten van Pulp Fiction is er online van alles te vinden, maar ik wijs toch even op deze scriptie van oud-collega en oud-hoofdredacteur van DVDBreakdown, Dan Hassler-Forest: MULTIPLE NARRATIVE STRUCTURES in contemporary cinema
Tegenwoordig is hij docent (assistant professor in English Literature and Media Studies) aan de UVA en heeft hij ook een blog waar inspiratie te halen valt.
