Een update van de juvenile delinquent films uit de jaren 50, waarin een groep jongeren samenklit in verzet tegen een maatschappij die hen niet begrijpt. Suburbia (1983) is het debuut van Penelope Spheeris die hiermee doorgaat op het thema dat ze in haar fameuze documentaire The Decline of Western Civilization al aansneed. De film heeft een rauwheid die uitstekend past bij het onderwerp. Iets dat vooral bereikt wordt door een cast van grotendeels van de straat geplukte acteurs en optredens van punkbands die begin jaren 80 actief waren aan de Amerikaanse westkust.
De jonge Evan loopt weg van huis na een zoveelste ruzie. Hij komt in contact met Jack die hem meeneemt naar een huis in een buitenwijk van LA waar een groep jongeren woont die met niemand iets te maken willen hebben. Ze krijgen van alles de schuld wat er misgaat in de buurt, wat uiteindelijk leidt tot een gewelddadige confrontatie met een aantal burgermilitanten. Aan het eind heeft iedereen een harde les geleerd.
Qua plot is Suburbia niet echt interessant, maar dat wordt goedgemaakt door sfeer en authenticiteit. De doelloosheid van de groep maar ook de onderlinge kameraadschap weet Spheeris goed over te brengen. Aan de andere kant is de film ook erg gedateerd en het valt niet mee om over plotfouten en slecht acteerwerk heen te kijken.
Suburbia werd geproduceerd door Roger Corman, die 20 jaar na zijn eerste teenagefilmsuccessen laat zien nog steeds goed te weten waarom een film met rondhangende jongeren leuk is om te zien.
Overigens dacht ik tijdens de film steeds iemand te herkennen en dat bleek op de aftiteling ook zo. Bassist Flea van The Red Hot Chilipeppers maakt hier zijn debuut.