En daar was deel 2. Het is niet vaak het geval, maar bij Toy Story doet zich hetzelfde fenomeen voor als bij The Godfather: deel 2 is nog beter dan deel 1.
Toy Story 2 laat wat werkte in het eerste deel intact en vult dat aan met meer actie, meer humor, en meer kleurrijke personages. Dat leidt soms tot herhaling. Buzz moet nu Woody redden, waar het in deel 1 andersom was. In deel 1 was het speelgoed bang om vervangen te worden door nieuw en cooler speelgoed. Nu zijn ze bang om als tweedehands spullen verkocht te worden. Maar dit soort herhalingen storen eigenlijk helemaal niet. Integendeel, de herkenbaarheid werkt in het voordeel. Deel 2 bevat ook allerlei half nagespeelde scenes uit andere films en ook een serie quotes. De noten van ‘Also Sprach Zarathustra’ uit Kubricks 2001: A Space Odyssey komen voorbij, en ook de strijdkreet van Buzz (to infinity and beyond) is een verwijzing naar die film. Andere verwijzingen zijn Star Wars (I am your father), Star Trek (de Vulcan-groet van Buzz) en Jurassic Park. Deze verwijzingen maken het kijken van de Toy Story films ook op een ander niveau een feest.