Op donderdag, vrijdag en zondag zat ik in Lantaren Venster, voor het Camera Japan festival. Elk jaar weer een feest om jezelf onder te dompelen in een cultuur die ik uitermate interessant vind, maar ook ver weg van me staat.

Ik heb het volgende gezien:

  • Mitsuko delivers
    Mitsuko heeft nogal een eigenzinnige manier om met tegenslagen en emoties om te gaan. Eerst een dutje doen, wachten tot de wind gunstig staat en verder alles negeren wat te zwaar of te emotioneel zou kunnen zijn. Dat werkt voor haar en uiteindelijk ook voor iedereen met wie ze in contact komt.
  • Ringing in their ears
    Film over een band die op het punt staat commercieel door te breken, maar daarvoor wel wat van hun streetcred op moeten geven. In de aanloop naar het grote concert worden de levens van meerdere mensen, gewild of niet, opgeschud door hun muziek.
  • Typhoon club
    Een groep studenten brengt een nacht door in hun school en komen daar dieper in contact met zichzelf en elkaar. The Breakfast Club, maar toch ook weer heel anders.
  • Osaka violence
    Semidocumentair verhaal over een opgroeiende jongen die in zijn gewelddadige buurt voor zichzelf op moet leren komen.
  • River
    Hikari heeft haar vriend verloren tijdens een bizar incident in wijk Akihaba, waarbij een doorgedraaide man meerdere mensen volkomen willekeurig neerstak. Haar leven staat sindsdiens stil en ze keert steeds terug naar de plek om hem te herdenken. Door ontmoetingen met voorbijgangers leert ze hem langzaamaan los te laten.
  • My back page
    De idealistische journalist Sawada raakt betrokken bij de studentenopstanden die in Japan woedden rond 1970. Door zijn onverarenheid lukt het hem niet neutraal te blijven, met alle gevolgen van dien.
  • From up on poppy hill
    Ouderwetse anime van de Ghibli studio over een clubhuis van studenten dat plaats moet maken voor de vooruitgang en het nieuwe elan dat de Olympische Spelen van 1964 zouden moeten brengen.
  • Fukushima hula girls
    Documentaire over het Hawaiian Spa resort in Fukushima dat moet sluiten na de aardbeving en de problemen in de nucleaire fabriek daar. De Hula Girls kunnen voorlopig niet meer optreden en maken een rondreis door Japan om mensen op te roepen weer te komen als het resort heropent, en om verlichting te brengen in een land dat volkomen van slag is na de vreselijke gebeurtenissen.
  • Postcard
    Yuko verliest haar man in de oorlog, trouwt op verzoek van haar schoonouders met diens jongere broer, verliest hem ook in de oorlog, en blijft alleen achter als haar schoonouders haar door een hartaanval en zelfmoord  ook ontvallen. Dan krijgt ze bezoek van een kameraad van haar man. Ondanks het melodramatische uitgangspunt is dit een verrassend lichte en zelfs grappige film.

Lees hier het verslag op 8W