Erik Kersten

mail@erikkersten.nl
0619200114

Favorieten

Pagina 4/4

Invasion of the Body Snatchers

Op 11 september overleed acteur Kevin McCarthy. Hij speelde in zo’n 100 films maar zal voor altijd herinnerd worden door zijn hoofdrol in de sci-fi klassieker Invasion of the Body Snatchers. Het is een echte nailbiter die je van begin tot eind bij de les houdt over een stadje dat wordt overgenomen door aliens. Alleen […]

Lees meer

North by Northwest

In de conceptreeks ‘films die op een of andere manier te maken hebben met onze laatste USA-reis’ vandaag: North by Northwest. Voor wie de film kent is dit een inkoppertje, maar voor sommigen zal het een raadsel zijn waarom deze Hitchcockthriller over een zakenman die aangezien wordt voor een CIA-agent met alle gevolgen van dien […]

Lees meer

Friday Night Lights, seizoen 3

Ik heb me niet kunnen beheersen en heb direct na het tweede seizoen naar het derde gekeken. Fenomenaal. Het is voor de nederlandse kijkers te hopen dat iemand het hier uit gaat zenden, maar ik betwijfel het. Er is hier vrijwel nul interesse in American Football. Jammer, zeker omdat de sport hier vooral een drager/metafoor […]

Lees meer

Dressed to Kill

Heerlijke suspensethriller van Brian de Palma in een over the top hommage aan Hitchcocks Psycho en Vertigo, met als belangrijkste thema’s identiteitscrises, gespleten persoonlijkheden en transseksualiteit. Dressed to Kill is vooral een opeenvolging van losse scenes, maar die zijn stuk voor stuk zo meesterlijk in elkaar gezet dat dit geen probleem is. De Palma weet op […]

Lees meer

Robocop

Na geborreld te hebben met collega’s is het zaak een film te kijken die af en toe wegzakken verdraagt. Ofwel, iets kiezen dat ik al vaak gezien heb. Om er toch een interessante twist aan te geven heb ik Robocop met het audiocommentaar bekeken van Paul Verhoeven, scenarist Ed Neumeier en producer Jon Davison. Omdat […]

Lees meer

My So-Called Life

Eeuwig zonde dat er maar 1 seizoen is gemaakt van deze mooie highschool serie. Naar verluid wilde Claire Danes niet meer, en zij is toch de spil waar alles om draait. Het gegeven van een opgroeiende tiener in een amerikaanse suburb en de ups en downs die ze beleeft met ouders, school, vrienden en vriendjes […]

Lees meer

The Last Emperor

Ik zag The Last Emperor in de bios in 1987 en was completely blown away zoals dat zo mooi heet. Ik kocht direct de soundtrack en een poster die nog jaren op mijn kamer hing. 23 jaar en duizenden films later is de impact uiteraard minder maar het blijft een zeer bijzondere film en een […]

Lees meer

Aliens

Na het zien van Avatar en de vergelijkingen die ik trok met Aliens kreeg ik direct zin om die weer eens te bekijken. Voor de tigste keer, maar het blijft een fantastische achtbaanrit. Aliens is in mijn ogen de beste actiefilm ooit, wellicht samen met het twee jaar later uitgebrachte Die Hard. Bij het weerzien […]

Lees meer

Prince of the City

Schitterend portret van een police detective in de special investigations unit van de NYPD. Hij streed tegen de corruptie in het korps door de Chase commission (een unit van de FBI) van informatie te voorzien die hij via een opnamemicrofoon onder zijn kleding verkreeg. De agenten waren zeer vrij in het invullen van hun rol […]

Lees meer

Scandal

Akira Kurosawa was een begenadigd schilder, maar dat is niet de enige reden dat hij zich zal hebben geïdentificeerd met zijn hoofdpersoon in Scandal (1950). Deze felle aanklacht tegen de Japanse roddelpers moet gevoed zijn door persoonlijke ervaringen. Kunstschilder Ichiro Aoye (Toshiro Mifune) en zangeres Miyako Saijo ontmoeten elkaar bij toeval als Saijo de weg zoekt […]

Lees meer

The 39 Steps

The 39 Steps is een fascinerende vroege film van Alfred Hitchcock uit 1935, vijf jaar voordat hij de sprong naar Hollywood zou maken. Gebaseerd op het gelijknamige boek van John Buchan is de verfilming een speelse en ongedwongen thriller met plotfouten en een onevenwichtig tempo. Desondanks is het een meesterwerk, de eerste uit een lange […]

Lees meer

Il Conformista

Schitterende film van Bernardo Bertolucci uit een periode waarin hij op z’n top was. In deze verfilming van de gelijknamige roman van Alberto Moravia is de protagonist de onzekere Marcello Clerici (Jean-Louis Trintignant) die zo passief is dat hij zich gewillig voor het karretje van Mussolini’s fascisten laat spannen. Hij wil ‘normaal’ zijn en dat […]

Lees meer

Glengarry Glenn Ross

Deze bijdrage hoort niet in het filmdagboek, maar een beetje wel. We zijn namelijk naar dit toneelstuk geweest van Toneelgroep Amsterdam, onder de regie van Eric de Vroedt (bekend van het MightySociety project). Glengarry Glen Ross is een stuk van David Mamet uit 1982, over de excessen van het kapitalisme. Dat de Vroedt het ruim […]

Lees meer

Come and See

Deze film duikt op in een aantal lijstjes met beste oorlogsfilms, en ik was nieuwsgierig geworden. Come and See vertelt het verhaal van de 14-jarige Florya, die in het Wit-Rusland van 1943 niets liever wil dan met de Partizanen de strijd aangaan tegen de Nazi’s. Wat volgt is een letterlijk mind numbing relaas, waarin we de […]

Lees meer

Cool Hand Luke

Deze quotable klassieker raakt vooral het hart en minder het hoofd, maar doet dat in zo’n grote mate dat het keer op keer genieten blijft. What we’ve got here is failure to communicate De fameuze tagline van de film, op schitterende wijze uitgesproken door Strother Martin, vat cynisch samen hoe een systeem iemand met geweld […]

Lees meer

Das Cabinet des Dr. Caligari

Das Cabinet des Dr. Caligari is een van de eerste Duitse expressionistische films, maar staat toch vooral op zichzelf als een van de meest unieke kunstwerken uit de geschiedenis. Bijna negentig jaar na zijn première weet de film nog steeds de harten en geesten van liefhebbers te beroeren, en roept ook nu nog op tot interpretatie en debat. […]

Lees meer

Cargo 200

Hoewel er meer gegadigden zijn voor de beste Russische film van 2007, lijkt de nieuwe film van Alexei Balabanov nauwelijks concurrentie hebben voor meest controversiële. Cargo 200 is een nietsontziend pamflet over de dood van de Sovjet-Unie, en biedt een rauw tegenwicht aan de nostalgische gevoelens jegens communistische regimes die nu, twintig jaar later, weer de kop opsteken. […]

Lees meer

The Human Condition

“Het is niet mijn fout dat ik een Japanner ben – en tegelijkertijd is juist dat mijn grootste fout.” Het zijn de woorden van Kaji, protagonist in Masaki Kobayashi’s The Human Condition (Ningen no joken). Maar het citaat zou ook uit de mond van de regisseur kunnen komen. The Human Condition duurt in totaal ruim 9 (!) uur en […]

Lees meer