Noah

3.5/5 

Ik ken het verhaal van Noah zoals vrijwel iedereen het kent. Noah ontvangt een boodschap van God dat hij een ark moet bouwen waarmee hij het dierenrijk kan redden als de zondvloed over de aarde uitgestort wordt. De mens heeft er een potje van gemaakt, vandaar. Maar hoe het zat met Noah zelf en zijn gezin wist ik niet meer. Er moesten mensen overleven, de mensheid moest immer verder kunnen gaan, maar ik had geen idee wie die kickstart zou geven. Noah zelf, 600 jaar inmiddels, in elk geval niet. De film schetst een scenario met drie zonen waarvan alleen de oudste een vrouw heeft. Maar die is onvruchtbaar. Dat schiet niet op natuurlijk.

Darren Aronofsky heeft zich bewezen als een regisseur met een voorkeur voor het fantastische en surreële. Hoewel het verhaal van de zondvloed natuurlijk bizar is had ik hem toch niet direct gezien als iemand die hier wat mee wil. Bijbelse verhalen zijn immers ook heel traditioneel en worden vaak gebruikt om traditionele waarden te bevestigen. In Noah’s geval is dat het testen van zijn geloof, de zondeval van de mensheid omdat die afgedreven was van Bijbelse waarden en een bevestiging van de hiërarchie tussen vader, moeder, zoons en dochters. In Aronofsky’s versie is dat niet anders maar hij voegt er wel wat aan toe. Door er elementen uit het Gilgamesh epos bij te halen kijk ik ineens tegen gigantische rotsmonsters aan wat wel verfrissend is. Ook in andere scenes weeft Darren er wat vervreemdend camerawerk, animaties en CGI in. In het testen van zijn geloof en de druk die Noah voelt om de mensheid met hem en zijn gezin te laten sterven wordt de film behoorlijk heftig. Aronofsky weet door nadrukkelijk de vraag te stellen of de mens het wel verdient om door te leven tot een kern te komen die voelbaar is. Maar als film is het project toch niet echt geslaagd. Het kan zijn dat het door mijn atheïsme komt maar ik zie Noah vooral als een soort Hobbit en LOTR variant en dan komt hij toch te tekort. Dan heb ik liever een echt vervreemdende film als The Fountain of, als het fantastische in het alledaagse zit, zijn prachtige Black Swan. On the upside: Noah ziet er wel prachtig uit en de locatie opnames gemengd met CGI zorgen voor een overweldigend schouwspel. Dat kan je wel aan Darren overlaten.