Waar deze film over ging valt echt niet samen te vatten (een ontvoerde Shih Tzu in elk geval) maar vermakelijk was het wel. SP schaart zich onder dat aparte genre films-over-films, maar doet dat op een eigenzinnige manier. Het lijkt wat op Charlie Kaufman’s Adaptation. Ook hier zit een scriptschrijver (Colin Farrell) zonder inspiratie die al voortmodderend een verhaal schrijft waarin hij zelf figureert.
Maar waar Kaufman’s film het low key houdt daar trekt Martin McDonagh (van In Bruges faam) alle geweldsregisters open. Met soms hilarische resultaten. Het verhaal haalt het niet bij de virtuositeit van Adaptation maar daar staan veel coole scenes en kleurrijke personages tegenover. Sam Rockwell is de best friend from hell en hij is ijzersterk in het neerzetten van een vaak irritant maar onmogelijk te haten figuur. Tel daarbij op de mooie rollen van Christopher Walken (als psychotische hondenkidnapper met een geweten), Tom Waits (als een gepensioneerde seriemoordenaar), Woody Harrelson en Harry Dean Stanton, en het is duidelijk waar de lol hier zit. De logica en de rode lijn zijn vaak ver te zoeken (McDonagh komt niet echt uit de verhalenspaghetti die hij op het bord heeft gelegd) maar als je daaraan voorbij gaat is dit een prima film voor op de bank met een paar vrienden en een krat bier.