Seizoen drie heeft hetzelfde probleem als twee: er heerst nogal een sense of deja vu. Net als een geslaagde ode als Super 8 wist het eerste seizoen perfect dat gevoel neer te zetten dat in originele familievriendelijke klassiekers als Gremlins, The Goonies en Explorers zo overvloedig aanwezig is. Meer was eigenlijk niet nodig. Maar in deze door series gedomineerde tijden was het geen optie om seizoen één geen vervolg te geven. Het Netxflixpubliek wil het.

Daarbij komt dat de personages deze keer nogal met de liefde bezig zijn en dat levert niet echt de beste kijkervaring. Met andere woorden; ik vond ze leuker toen het nog jonge explorers waren die zich nooit af zouden laten leiden door de andere sekse. Ondanks deze bezwaren is het toch wel weer fijn vertoeven in Hawkins, Indiana. Zeker als je de puber in jezelf weet aan te spreken. De Duffer broers weten het jaren 80 gevoel goed overeind te houden en dat is toch het belangrijkste van deze hommageserie.