Het herzien in high res van deze ijzersterke Oscarwinnaar (voor Holly Hunter, Anna Paquin en het scenario van Jane Campion) was een genot. De film maakte destijds in de bioscoop veel indruk op me, en ook 19 jaar later staat ie nog als een huis.
Dat komt in eerste instantie door het sterke acteerwerk van de hele cast, en de prachtige soundtrack van Michael Nyman. Maar ook door de visie van Campion, die een heel eigen draai geeft aan het kostuumdrama en de daarin zo vaak verweven liefdesgeschiedenis. Ze laat zien hoe sterk de krachten kunnen zijn waardoor mensen zich tot elkaar aangetrokken kunnen voelen zonder dat het sentimenteel wordt. Ook de manier waarop ze intieme en groots opgezette scenes, stilte en geluid, en drama en humor afwisselt wekt bewondering op. Een van de beste films van de jaren 90.