Tag: 2012
Pagina 2/3
Downton Abbey, seizoen 1-3
We hebben samen naar de eerste drie seizoenen van Downton Abbey gekeken. Na seizoen 2 was er twijfel of we nog wel een derde zouden doen, maar de serie heeft een hoog verslavingsgehalte. Het is eigenlijk een soap maar dan goed geschreven, met sterke acteurs en een flink budget. Het wereldbeeld van Downton Abbey is […]
Lees meer
Django Unchained
Ik ging er eens goed voor zitten. Het plan was echt om de nieuwe Tarantino heel goed te vinden. Een nieuwe film van hem wekt altijd verwachtingen, maar zeker bij deze waren ze hoog. Tarantino haalde zijn inspiratie uit de Italiaanse voorganger uit 1966 maar hij liet zijn verhaal gaan over een slaaf die in […]
Lees meer
Dredd
Vermakelijke variant op het ‘closed location’ actiefilmgenre (waartoe oa Die Hard en een recente film als The Raid behoren) waarin ‘judges’ de orde moeten zien te herstellen in een gigantische skyscraper die is overgenomen door een meedogenloze drugsbende. Dredd is een verfilming van de Judge Dredd comicserie die eerder al de gelijknamige film met Sylvester […]
Lees meer
Beasts of the Southern Wild
Het is een wijs meisje, deze Hushpuppy. “Alles in het universum is afhankelijk van elkaar. Als één stukje kapot gaat, al is het het kleinste stukje, gaat het hele universum kapot.” Samen met haar vader Wink woont ze in The Bathtub, een stukje samenleving dat is afgezonderd van de rest van de wereld. De inwoners zijn […]
Lees meer
De Marathon
Als inwoner van Rotterdam is het zowel een genoegen als een ergernis te kijken naar het groepje kansloze automonteurs dat mee wil doen aan de marathon. Het genoegen schuilt in de vele herkenbare locaties. De ergernis ook maar dan omdat de makers weinig kaas hebben gegeten van continuïteit en logica als ze de mannen rond laten rennen […]
Lees meer
Sightseers
Het is een beetje vreemd wellicht om de nieuwste van Ben Wheatley als uitnodigende folder voor een zomervakantie te zien, maar dat is wel een beetje zoals het gegaan is. ‘Die wil ik wel zien, want het gaat over een kampeervakantie in Engeland. En hij lijkt me ook wel grappig.’ Aldus Irene. Wetende dat deze […]
Lees meer
Looper
Voor Looper geldt hetzelfde als voor Argo: ik had veel goeds over de film gehoord en bij het bekijken viel het toch wat tegen. Bij Looper nog sterker dan bij Argo. Looper zou iets echt vernieuwends weten te doen met een afgekloven SF-fenomeen als tijdreizen, maar ik werd vooral voortdurend herinnerd aan andere films waarin […]
Lees meer
Argo
Even wat van me afzeiken. Het kan zijn dat ik last had van te hoge verwachtingen maar ik vond Argo toch iets tegenvallen. Het is een Oscarwaardige, moedige en zeer vaardig gemaakte thriller met sterk spel en een foutloos gevoel voor de periode. Ook zijn alle scènes in Teheran voortdurend zwanger van spanning en blijft het de […]
Lees meer
Lee Towers: The Voice of Rotterdam
Aanstekelijk en aangrijpend portret van een man die iedereen denkt te kennen maar die tegelijkertijd veel emoties in zich verborgen houdt. Emoties die er echter direct uit komen als het om zijn muziek of zijn gezin gaat. De aanloop naar het meest recente gala in Ahoy wordt afgewisseld met momenten thuis in de wit ingerichte […]
Lees meer
Matterhorn
Het debuut van Diederik Ebbinge lijkt een ode aan de films van Alex van Warmerdam en het absurdisme van de Coenbroers. Al beweert de nieuwbakken regisseur dat hij niets van film weet en dus ook niet is beïnvloed door welk voorbeeld dan ook. Als die vergelijking toch getrokken wordt is de conclusie dat hij een […]
Lees meer
The Master
Philip Seymour Hoffman is Lancaster Dodd, de master uit de titel, een leider voor zijn mensen. Maar hij is ook een letterlijke meester voor Freddie Quill (Joaquin Phoenix). Die is als een leeuw die getemd moet worden, een man zo laag gezonken dat slechts vooruitgang mogelijk is. Een ideaal testsubject voor de theorieën van Dodd. Die staat […]
Lees meer
A Royal Affair
Christian VII, koning van Denemarken van 1766 tot zijn dood in 1806, was gek. Nou ja, mentaal instabiel. Hij speelde liever met zijn hond of met prostituees dan leiding te geven aan zijn koninkrijk. Al duidt die voorkeur niet echt op krankzinnigheid. Toen hij in 1768 een persoonlijk lijfarts aan moest trekken koos hij voor […]
Lees meer
Premium Rush
De plot van Premium Rush is niet zo interessant: een filmkaartje staat symbool voor een hoop geld waar zowel de Chinese gok- en smokkelwereld als een plaatselijke politiedetective achteraan zitten en waar een aantal fietskoeriers als drager (letterlijk) tussen zitten. Maar de manier waarop die jacht in beeld wordt gebracht en hoe er wordt gespeeld met […]
Lees meer
The Hobbit: An Unexpected Journey
De opening van The Hobbit was prima, maar toen ik daarna anderhalf uur naar een groep dwergen, een niet geïnteresseerde Bilbo Baggins en een beminnelijk glimlachende Gandalf had gekeken stond ik bijna op het punt de zaal uit te lopen. ‘Gaat er nou nog wat gebeuren?’ De 3D-bril hielp ook niet echt. Voor mij geldt […]
Lees meer
To Rome with Love
Woody-Allenfilms vallen de laatste jaren uiteen in WA-light en WA-zeer-light. De laatste film die me echt bijbleef was Matchpoint. Midnight in Paris (heb ik niet gezien) valt, concludeer ik uit de reacties, in de light categorie. You will meet a tall dark stranger en To Rome with Love duidelijk in de zeer light. Woody is […]
Lees meer
The Dark Knight Rises
Na een lange en vaak overdonderende zit blijf ik met gemengde gevoelens over deze afsluiter van de trilogie achter. Christopher Nolan weet zijn verhaal niet echt goed rond te krijgen en de film zit vol kleine plotfoutjes en onlogische (acties van) personages. Maar als je daaroverheen stapt dan verveel je je de hele 2 uur en […]
Lees meer
The Avengers
Ik had me grondig voorbereid op The Avengers. Eerder zag ik namelijk beide Ironman films, The Incredible Hulk, Thor en Captain America. Maar uiteindelijk blijkt dat allemaal weinig uit te maken. De Aarde wordt bedreigd en dit groepje superhelden moet haar redden. Klaar. Black Widow en Hawkeye zijn de nieuwelingen in dit door Nick Field […]
Lees meerIDFA 2012, dag 1+2
Vrijdag en zaterdag was ik voor 8WEEKLY op het IDFA. Ik heb voor het eerst een perskaart van het documentairefestival, dus waar het meestal bij 1 of 2 films blijft zal ik nu ver over de 10 gaan schat ik. Al zal het wat beperkter zijn dan het IFFR omdat ik naar Amsterdam moet in […]
Lees meer
Game of Thrones, seizoen 2
Wat geldt voor seizoen 1 geldt nog sterker voor seizoen 2: het duizelingwekkende aantal personages en plotlijnen geven je als kijker weinig ruimte om een beetje halfslachtig te gaan zitten kijken. Het is opletten geblazen. Maar als je de concentratie op kan brengen is dit een fantastische serie. Seizoen 1 eindigde met een nieuwe koning […]
Lees meer
Marley
Ik heb de biografie van Timothy White, Catch a Fire: The Life of Bob Marley, gelezen en was daardoor aardig op de hoogte van het leven van de reggaegod. Maar dat boek is vooral een feitenrelaas en in Marley weet regisseur Kevin Macdonald nieuwe lagen aan te boren en tot de kern te komen van […]
Lees meer
The Amazing Spider-Man
Toen de film in de bioscoop verscheen was mijn eerste reactie: waarom in hemelsnaam nog een re-imagining van Spiderman? Maar ja, dan wordt je uiteindelijk toch nieuwsgierig hoe nieuwelingen Marc Webb (al zie ik dat hij 500 Days of Summer ook gemaakt heeft) en Andrew Garfield (die ik vooral ken van de Red Riding Trilogy) […]
Lees meer
The Angels’ Share
Grappig is de nieuwe film van Ken Loach zeker, maar de plot is nogal ongeloofwaardig en zit vol gaten. Ik heb me niettemin prima vermaakt. Robbie heeft nogal een kort lontje en hij slaat er bij het minste of geringste op los. Ondanks een flashbackscene in de film waar dit duidelijk wordt blijft dat vrij […]
Lees meer
The Hunger Games
Het onvermijdelijke gevolg van het bekijken van een boekverfilming is altijd, mits je het boek gelezen hebt, dat de film vergeleken wordt met het boek. Dat valt vaak ten nadele uit van de film. Zo ook hier. Dat komt in dit geval vooral omdat de makers een vrij letterlijke vertaling van het boek hebben gemaakt, […]
Lees meer
John Carter
Hoewel de film tot de grootste flops ooit gerekend schijnt te kunnen worden, bezoekers massaal wegbleven en ook de kritiek niet mals was heb ik uitermate genoten van John Carter, Man from Mars. De belangrijkste plus daarin is de mate waarin de makers de enorme bak aan special effects hebben weten te combineren met een […]
Lees meer