Erik Kersten

mail@erikkersten.nl
0619200114

Tag: Italie

Pagina 2/2

IFFR 2013

Het zit er weer op. Het zit er al een paar dagen op maar ik ben nog wat van slag. Lichamelijk maar ook geestelijk. Dat krijg je ervan. Het was een fijn festival maar geen topper, om het maar eens kort door de bocht te zeggen. Ik denk dat ik aardig kan oordelen over die […]

Lees meer

To Rome with Love

Woody-Allenfilms vallen de laatste jaren uiteen in WA-light en WA-zeer-light. De laatste film die me echt bijbleef was Matchpoint. Midnight in Paris (heb ik niet gezien) valt, concludeer ik uit de reacties, in de light categorie. You will meet a tall dark stranger en To Rome with Love duidelijk in de zeer light. Woody is […]

Lees meer

Brutti, sporchi e cattivi

Het is jaren geleden dat ik deze beroemde en beruchte film van Ettore Scola zag en het blijkt dat ik veel scenes vergeten ben. Maar al kijkende komt er toch veel terug. Het is een bij vlagen hilarische maar ook aangrijpende blik op armoede in het moderne Rome, waar de vuilnisbeltbewoners vechten om elke lire […]

Lees meer

Terugblik IFFR 2012

Nou. Liep dat ff wat anders dan ik had verwacht. Voelde me niet zo lekker op de 1e dag maar ik dacht dat het wel beter zou worden. Vrijdag en zaterdag was dat ook zo, maar tijdens Miss Bala, in een overvolle Oude Luxor op zaterdagavond, ging het helemaal mis. Ik kreeg ineens enorme oorpijn. […]

Lees meer

La Notte

Met La notte maakte Michelangelo Antonioni het ultieme portret van moderne verveling en apathie. Dat is ook de grootste valkuil van de film: ben je als kijker bereid je in deze leegte te storten en mee te gaan in een wereldbeeld dat ook nu, veertig jaar later, nog steeds confronterend werkt? La notte is Antonioni’s […]

Lees meer

Vincere

Ida Dalser valt als een blok voor de ambitieuze Benito Mussolini. Die lijkt ook van haar te houden en de twee krijgen zelfs een kind, Benito Albino. Maar als Mussolini begint te stijgen op de politieke ladder verdwijnt Ida in een gesticht en verliest ze de voogdij over haar zoon. Ida kwijnt weg, bezeten van […]

Lees meer

Torso

Uitgedaagd door de giallo hommage Amer, en mijn recensie daarvan, duik ik in de archieven van dit genre. Het werk van Dario Argento, Mario en Lamberto Bava en deels ook Lucio Fulci ken ik wel, maar er valt hier nog veel meer te ontdekken. Ik zag eerder La coda della scorpione, van Sergio Martino, en […]

Lees meer

La coda dello scorpione

Ofwel: The Case of the Scorpion’s Tail. Schitterende titel toch? Ik ken de muziek uit de film, althans die van de openingscredits, omdat die is gebruikt in Amer. Muziek die direct de toon zet voor het soort film dat volgt: giallo. Een blonde vrouw wordt door een camera gevolgd terwijl ze zich een weg baant […]

Lees meer

Io sono l’amore

Een rijke adellijke familie komt bijeen in de grote villa van Tancredi, de zoon en uitvoerend hoofd. Deze Recchi’s zijn rijk geworden met hun textielfabrieken en weten niet beter dat alles wat is zo zal blijven. Niet dat er geen spanning is. Op deze gedenkwaardige avond zal de familiepatriarch zijn opvolger bekend maken, en tijdens […]

Lees meer

Buongiorno, notte

Fascinerende film over de gewelddadige ontvoering, gijzeling en uiteindelijk moord op de voormalige Christen-Democratische premier Aldo Moro in 1978 door de Brigate Rosse. De film wordt verteld door de ogen van Chiara, het enige vrouwelijke lid van de groep. Net als haar collega’s staat ze aanvankelijk volledig achter de actie en de mogelijke consequenties, maar […]

Lees meer

The Bird with the Crystal Plumage

In dit debuut van horrorgrootheid Dario Argento is Sam, een Amerikaan die voor een job tijdelijk in Italie is, getuige van een moordpoging in een galerie. Door de grote ramen ziet hij nog net een figuur in een zwarte jas verdwijnen. Het slachtoffer kruipt naar hem toe, bebloed en om hulp roepend. Hij hoort echter […]

Lees meer

Inferno

Ik ben een fan van Dario Argento. Die liefde werd op het IFFR weer eens gevoed met de vertoning van Amer, een film die in alles een eerbetoon is aan de giallo in het algemeen en vooral aan het werk van de italiaanse horrormeester. Argento is de meester van het motto ‘style over substance’, een […]

Lees meer

Le conseguenze dell’amore

Titta Di Girolamo woont in een Zwitsers hotel. Hij heeft vrouw en kinderen maar die willen hem niet meer zien. Hij schuwt mensen en praat zo weinig mogelijk met de andere gasten en het personeel van het hotel. Op de vraag bij wat voor bedrijf hij precies werkt volgt eerst een stilte en dan een […]

Lees meer

Il Conformista

Schitterende film van Bernardo Bertolucci uit een periode waarin hij op z’n top was. In deze verfilming van de gelijknamige roman van Alberto Moravia is de protagonist de onzekere Marcello Clerici (Jean-Louis Trintignant) die zo passief is dat hij zich gewillig voor het karretje van Mussolini’s fascisten laat spannen. Hij wil ‘normaal’ zijn en dat […]

Lees meer

Gomorra

Deze verfilming van Roberto Saviano’s gelijknamige boek gaat over de verwevenheid van de maffia met vrijwel het gehele sociale en politieke leven in Napels. Gewelddadig en nietsontziend, maar ook prachtig gefilmd, gemonteerd en geacteerd (door een grotendeels onbekende cast). De publicatie van zijn boek heeft Saviano veel publiciteit maar ook de toorn van de maffia […]

Lees meer

Filmcultuur na 1968: hoe politieke omwentelingen hun weerslag kregen in de cinema

Veertig jaar geleden was Frankrijk voor even het epicentrum van een wereldwijde eruptie van protest en verzet. In een golf van breed gevoelde verontwaardiging kwamen frustraties uit alle lagen van de bevolking plotseling aan het oppervlak. Het begon in de studentenbeweging, maar de protesten spreidden zich uit naar arbeiders, politieke facties en andere (linkse) groeperingen. […]

Lees meer

Michelangelo Antonioni 1912-2007

De films van Michelangelo Antonioni zijn esthetisch complex, bevatten een schat aan filmtheoretisch discussiemateriaal, maar ontsnappen tegelijkertijd vaak aan betekenisgeving. Zijn films stellen complexe vragen, zonder daarvoor eenduidige antwoorden te geven. Antonioni had weinig respect voor de klassieke narratieve logica, en richtte zich meer op een abstracte vorm waarbij expressie belangrijker was dan causaliteit. De […]

Lees meer