Tag: 2014
Pagina 2/3
Inherent Vice
Ik snap het idee dat je vooral mee moet gaan met de zoektocht van Larry ‘Doc’ Sportello en je niet teveel moet laten leiden door logica. Die is er namelijk niet. Inherent Vice heeft wel de flamboyante stijl maar de coherentie en spanningsboog die Boogie Nights (de vergelijkbare film uit zijn oeuvre wat mij betreft) tot zo’n […]
Lees meer
John Wick
Dat dit een relaunch is van zowel de actieheldcarrière van Keanu Reeves als van het wraakfilmgenre, zoals in een aantal media wordt beweerd, gaat wat ver. Maar de eenvoud waarmee John Wick op pad gaat en tegenstanders systematisch uit de weg ruimt heeft wel wat. Wick is een hitman die met pensioen is maar nog een […]
Lees meer
Whiplash
Je hoeft geen liefhebber van jazz te zijn om van Whiplash te kunnen genieten. Een beetje drumkennis helpt maar als leek heb je ook wel door wat een waanzinnige performance de jonge Andrew Neiman (Miles Teller) in zijn eindsolo geeft. Het is een catharsis waarin hij alle frustratie van zich af slaat terwijl zijn mentor […]
Lees meer
Birdman
Virtuoos. Dat is het woord dat bij me opkomt. Nu kan dat woord ook een negatieve lading hebben, als de virtuositeit dreigt te ontaarden in ‘art for art’s sake‘ en ‘style over substance‘. Alsof de regisseur net wat teveel wil laten zien wat hij allemaal kan. Alejandro Iñárritu helt daar in al zijn films gevaarlijk naar […]
Lees meer
Aanmodderfakker
Ik heb meerdere malen hardop gelachen bij de avonturen van deze aanmodderfakker en het is ook een sterk thema voor een film. Een thema dat in de vorm van slackerfilms al flink uitgediept is in Amerikaanse cinema. In Nederland is het weinig gedaan. Gijs Naber heeft dat lethargische wel in zich en dat diept hij hier flink […]
Lees meer
Mr. Turner
Mike Leigh doet een prijzenswaardige poging om een atypische biopic te maken maar het resultaat is helaas een beetje als ‘watching paint dry‘. Het is aan het realistische tijdsbeeld, het schilderachtige camerawerk en de uitzonderlijke sterke acteerprestatie van Timothy Spall te danken dat ik wakker blijf. Mr. Turner gaat over de laatste 25 jaar van de legendarische landschapschilder, al wordt […]
Lees meer
The Double
En dan was er nog die andere dubbelgangerfilm van 2014. The Double deelt wat elementen met Enemy, de ander als betere/socialere/geslaagdere versie van jezelf bijvoorbeeld, maar is toch een heel andere film. Deze bewerking van een verhaal van Fjodor Dostojevski is veel romantischer maar in zekere zin net zo donker. Simon James (Jesse Eisenberg) is een […]
Lees meer
Guardians of the Galaxy
Van de drie grote superheldenfilms die ik het afgelopen jaar heb gezien is Guardians of the Galaxy toch wel de leukste. Zeker de luchtigste. X-Men: Days of Future Past en Captain America: The Winter Soldier zijn als actiespektakel minstens zo goed maar die films missen de lichte touch van dit samengeraapte zootje. Vergelijkingen met Star Wars […]
Lees meer
Maps to the Stars
Een film die je vanaf het begin pakt, nooit saai is en vol sterk acteerwerk zit. Maar ook een film die je volledig in verwarring achter laat. Waar ging dit nou eigenlijk over? Net als in David Lynch’ Mulholland Drive arriveert een jonge nieuwsgierige vrouw uit een gat ergens in de VS in Hollywood, niet wetend […]
Lees meer
The Maze Runner
Gooi een flinke scheut Lord of the Flies, wat van het ingenieuze labyrinth uit Cube en de strijd onder jongeren uit The Hunger Games op een hoop en je hebt het aardige The Maze Runner. Niets nieuws dus maar wel een prima genrefilm onder de flinke stroom aan Young Adult die de laatste jaren uit […]
Lees meer
The Hobbit: The Battle of the Five Armies
Peter Jackson heeft geluisterd naar mijn klachten over deel 1 en deel 2. Daar had ik echt het gevoel dat het niet opschoot en kon ik die dwergen en Bilbo wel een schop onder hun kont geven terwijl ik ze toe riep: ‘Ga die berg bezetten, versla die draak en reclaim je kingdom. En vlug […]
Lees meer
Under the Skin
De verwachtingen waren nogal opgeklopt dus de ervaring zelf moest wel teleurstellen. Dat komt denk ik vooral omdat dit typisch een film is die om nabespreking en analyse schreeuwt en laat ik daar nou net niet aan toegekomen zijn. Nu blijft het een film die mythische pretenties heeft maar ze niet helemaal waar maakt. Althans […]
Lees meer
Game of Thrones, seizoen 4
Over seizoen 3 zei ik dat er een dodenleger was dat al aan het einde van seizoen 2 was aangekondigd, maar daarna eigenlijk niet meer te zien was. In dit 4e seizoen is dat nog steeds zo. Als ‘the evil that is growing in the dark‘, een zin die zo vaak in Lord of the Rings te […]
Lees meer
Watching the Nachtwacht
Het blijft toch fascinerend. Dat gekrioel voor de Nachtwacht waarin elke kijker vecht voor een rustig plekje om alleen te zijn met het beroemdste schilderij van Nederland. Gelukkig is het groot dus er is ruimte voor allemaal. Het is mooi om te zien hoe veel mensen aan de slag gaan met de uitlegkaarten die verstrekt […]
Lees meer
Imagine Limited Edition
Ik was zaterdag in EYE voor de speciale wintereditie van Imagine. De eerste (What we do in the shadows) en laatste (Kundo: Age of Rampant) heb ik gemist, maar met 5 prima films was dit toch een heel geslaagde dag. Voor WWDITS kan ik herkansen trouwens, vanaf 18 december. Dat is nodig ook, gezien de […]
Lees meer
Nightcrawler
Van de twee kemphanen uit The Sweet Smell of Succes kun je zeggen dat ze vilein, egoïstisch en nietsontziend zijn, maar Jake Gyllenhaal’s Louis Bloom is een regelrechte psychopaat. Iets dat hem overigens flink van pas komt bij zijn nieuw gevonden werk. Louis Bloom leeft vooral ’s nachts en heeft weinig respect voor zijn eigen lichaam. Dat is ook […]
Lees meer
Interstellar
Ik moest tijdens het kijken (voor de hand liggend nogal) steeds denken aan 2001, A Space Odyssey. Maar waar daarin de mensheid vooruit geholpen wordt door een buitenaardse intelligente entiteit, in de vorm van een zwarte monoliet, is dat hier de mens zelf. Een gewone man die toevallig ook een astronaut is. Zeker toen deze Cooper […]
Lees meer
Camp X-Ray
Nou, die Kristen Stewart maakt wel werk van het afschudden der Twilight veren. Elke keer als ik haar zie is ze totaal anders dan in de film ervoor. In Clouds of Sils Maria is ze een altijd pratende, intelligente en zeer zelfbewuste personal assistant. Maar hier transformeert ze tot een volledig in zichzelf gekeerde vrouw, als […]
Lees meer
The Well
The Well begint met de mededeling dat we in Oregon zijn, in de nabije toekomst. Nu ben ik daar net geweest en het is een prachtige groene staat met bossen, rivieren en bergen zover je kan zien. Maar het Oregon hier is een woestijn. Dat zet de boel direct op scherp. De film is opgenomen in […]
Lees meer
X-Men: Days of Future Past
In het meest recente avontuur uit de X-Men saga gaan we terug in de tijd. Niet op dezelfde manier als in First Class (dat ging om de jonge jaren van professor Xavier, antagonist Magneto en Raven/Mystique) maar meer in de lijn van Back to the Future. De X-Men dreigen het onderspit te delven in de strijd tegen […]
Lees meer
Leviathan
Ik had de trailer gezien, iets met dronken Russen en een walvis, maar begon toch nogal onvoorbereid aan het verorberen van dit mythische monster. Het was een zware maar voedzame maaltijd, begeleid door veel wodka en waarbij ik af en toe wegdommelde. Nikolai heeft een mooi huis aan de baai, op de plek waar zijn […]
Lees meer
Edge of Tomorrow
Origineel mengsel van Groundhog Day en sf-actiefilms als Aliens en Starship Troopers waarin de aarde bedreigd wordt door een alien invasion en alleen Tom Cruise die kan stoppen. De grap is dat hij eerst heel vaak dood moet gaan en na die reboot steeds een beetje beter geschikt is voor zijn missie. Met dat voortdurend sterven van ex-kolonel (nu private) Bill Cage […]
Lees meer
Gone Girl
Ik vind het soms jammer dat David Fincher alleen nog bewerkingen doet. Hij vertelt in interviews over zijn werk als een ambacht. Doe gewoon alles volgens het boekje, werk zeer professioneel en dan komt het allemaal goed. Daarbij is het vermijden van risico’s het allerbelangrijkste. Een belangrijke regel in Hollywood om die risico’s te mijden […]
Lees meer
Winter Sleep
De nieuwe film van Nuri Bilge Ceylan is uitputtend lang en ik heb meerdere malen de neiging om de regisseur een zetje te geven, maar door de ijzersterke dialogen en zijn genadeloze maar liefdevolle kijk op zijn personages weet hij me toch telkens weer te grijpen. Aydin is een gepensioneerd acteur die zich met zijn jonge […]
Lees meer